Verzameld werk. Deel 1

[p. 26]

Strooien hoed

Ze noemen hem marguerite en elders marin,
er zit iets van de bloemen in en van de kant

van de zee.

Dan:
Op een groot donker veld zal een kaars branden.
Ik zal er liggen en zacht lachen
en het licht niet beschermen met mijn handen.
Het is immers niet meer nodig te zijn

en zo om te zwerven.

Als ik dan maar met een strooien hoed op

mag sterven.