Transitieven en immobielen

[p. 27]

Optocht

De menschen trommelen en wat doet dat stil.
De vele beenen maken geen gedruisch.
Alles is zoo wat niet kan en toch maar wil
en de lucht blijft blauw en blind om ieder huis.

De menschen trommelen en wat klinkt dat leeg
en zonder schoonheid van een vollen toon.
De vele beenen sloffen zakken deeg,
moeder en dochter, vader en den zoon.

De menschen trommelen om toch iets te zijn.
Niets zijn ze, wanneer ze niet zijn luid.
De vele beenen schuiven maar in schijn,
ze gaan wel voort, maar niet vooruit.