Transitieven en immobielen

Herfst

Ik hoor den wind in de publieke boomen
en zie het groote roode licht van de maan
ontgoocheld en on-vooringenomen
achter de laagste takken opwaarts gaan.
Er wil in mij iets teeder musiceeren
over het schoon vergaan. Wat ik niet wil.
De dingen moeten liever maar verteeren,
zoo worden ze immers stil.