172. J.H. Starmans. Verloskunde en kindersterfte in Limburg. Maastricht, Gebr. van Aelst, 1930. XXXVII + 453 blz.)
Dr. Starmans heeft zich niet met wat oppervlakkige praatjes van zijn onderwerp afgemaakt; een boek van 500 blz. was het resultaat van zijn studies. Hij begint met de folklore, de Limburgsche gebruiken in verband met bruid en moeder, met kinderziekten, doop, dood en kerkgang. Hij constateert natuurlijk heel wat, en geenszins onschuldig, bijgeloof. Dan lezen we omtrent de geschiedenis der verloskunde en zuigelingenzorg in Limburg. Het gedeelte aangaande de verloskundige statistieken is natuurlijk vooral voor deskundigen op medisch gebied bestemd. Vervolgens: zuigelingsterfte in Limburg vanaf 1840. Natuurlijk kan deze beschouwing niet verder rijken dan de periode van verschijnen van het boek; nadien evolueerden we verder in deze. Niettemin blijft juist dit gedeelte van belang omdat het meteen de donkere periode van de abnormale zuigelingensterfte in ons gewest belicht. Vooral dit hoofdstuk is van algemeen belang, daar het, onder
Auteursrecht onbekend