Ode.
'tSa tsa gy Nimphkens die daer schuylt
En uwen soeten tijdt vertuylt,
Hier onder d'schadu vande Linden
Comt voort doch uyt het doncker Wout
En langer niet u daer onthout,
Een ander werck sult ghy hier vinden.
't Is lang' genoech gejockt, ghemalt,
't Is langh ghenoech gepraet, ghehalt,
't Is langh ghenoech ledich gheseten,
Pluckt ras de Lauren Telgen aff,
Die desen soeten Mey u gaff,
En croont doch ons Prins der Poëten.
Kiest ras den grootsten tack van al,
Die dichtst' van bladers wesen sal,
Wilt d'eynden tot malkand'ren buygen
En laet de Neghen Susters dan,
Off yemant die het beter kan,
Op ellick blat zijn Loff betuyghen.
Van onderen vervolghens op,
Tot boven 'thoochste inden top,
Wilt op de bladers doch uyt-beelden
De Spelen die door cloecken Geest
Doch door zijn Musa aldermeest,
Op ons Tonneel men dicwils speelden.
1. Voor eerst dees Turxen Keysers moort
2. My dunct men oock van Caesar hoort,
3. 'tOut Vlaerdingh' kan het tuyghen:
4. De Arckelsche Gherechticheyt,
5. Hoe Aleran zijn Bruyt wech leyt,
6. Siet Massiniss' voor Schipio buyghen,
7. Christi Gheboort, Besnydenis,
8. Van Graecien komt Amadis,
9. Ferrarens Graef zijn Soon doet sterven,
10. Hoe Iudith Holophernum doot,
11. Savoysche Hertogin in noot,
12. Noch Troylus can Briscida werven.
13. Den Roelandt op den Ronchevael,
14. Van Florisel doet oock verhael,
De bladers die noch ouer blijven,
Laet met zijn Lieden, Dichten meest
(Gequeelt op menich Bruylofts Feest
Met soeten toon) alt'saem vol-schrijden.
Met dese Croon zijn hooft verciert,
Al schijnt dat Momus grimmich tiert,
Wilt na u plicht Nimphkens hem loonen:
Mijn Musa sal oock zijn bereet,
Naer haer vermogen steets gereet
Hem als ons roem Poëtlijck Croonen.
Noot baert list,
A. C. Vos.
|
|