Droeff-eyndich-spel van de moordt van sultan Osman

[fol. Aiijv]

Sonnet ofte Klinck-dicht.

WAer's Redenrijcke Maegh't? ghevlucht uyt Arckels Landt?
voor lang' of eewich wech? of is s'haer maer wat rusten?
'Kvraech u Kemp na die Maegh't, die u so dicmaels custen
Was haren Maechdom wer'lts s'had langh' met u ghemandt.

Ghy waert 'tuytmuytend' Lieff, sy hield u voor Ghesandt

aen al haer Minnaers, die ghy met u werck noyt blusten
maer brandt ontstaeckt, en deed haer scheppen nieuwe lusten,
Hebt ghy nu niet voor haer? breng't voort, hout niet aen cant.

'kDanck u van 'tgheen ick sie, ô! 'ksie ghy hier vertellet,

(Voor-treff'lijck met goet dicht) hoe dat wort afghestellet,
Gheworcht, en omghebracht, des aller Turcken Heer.

Den Voorsaet afghesteld 's uyt Kercker diep weer halen,

Verkrijcht weer 'sKeysers Croon, soo connen groote dalen,
En som' weer vlieghen op, 'tneemt hier haest eenen keer.
Te recht men seyt dies heeft, gheleent is maer die Eer.