Het bijenboek. Practisch handboek der bijenteelt

[p. 4]

Bijenpaviljoen van den Schrijver. Kuntschzkasten.

[p. 5]

Inleidend woord bij den derden druk.

JOUSTRA'S BIJENBOEK BELEEFT ZIJN DERDEN DRUK.

Deze heuglijke tijding zal ongetwijfeld in de geheele Nederlandsche Imkerswereld met groote instemming worden begroet. Ik ben den schrijver uitermate dankbaar, dat hij mij als Voorzitter van de Vereeniging tot Bevordering der Bijenteelt in Nederland in de gelegenheid heeft willen stellen, om met een enkel woord van waardeering deze nieuwe uitgave in te leiden. Ik doe dit met temeer vreugde, omdat ik dan tegelijkertijd uiting kan geven aan mijn diepste respect voor het buitengewoon opbouwende werk, dat door den Heer Joustra in zijn onderscheidenlijke functies ten behoeve van onze vaderlandsche bijenteelt werd gepraesteerd. Aan zijn constructieven arbeid danken duizenden Imkers den grondslag van hun kennis en ervaring en ontelbaar zijn degenen, die zoowel door zijn talrijke publicaties, als door zijn mondelinge voorlichting, tot ware bijenliefhebbers zijn gemaakt. Zijn handboek heeft hierbij uitnemende diensten bewezen, omdat het een vraagbaak bleek te zijn, waaruit men nimmer tevergeefs behoefde te putten. Vandaar, dat ook de tweede oplage, die reeds zooveel grooter was dan de eerste editie, veel sneller was uitverkocht, dan de schrijver zelf ooit had durven hopen. Deze herdruk was dan ook allerminst noodzakelijk, omdat het bijenboek van Joustra inmiddels verouderd zou zijn geweest. Verre van dat! Tot op den huidigen dag bleef zijn inhoud volkomen ‘up to date’. Behoudens eenige welkome aanvullingen van ondergeschikte beteekenis, behoefde de tekst practisch geen wijzigingen te ondergaan.

De groote verdienste van Joustra ligt juist hierin, dat hij

[p. 6]

reeds in 1927 een leerboek voor bijenteelt wist samen te stellen, dat voor vele decenniën zijn practische bruikbaarheid zou blijken te bewijzen. Men realiseere zich daarbij wel, dat veel van wat momenteel algemeen in de practijk wordt aanvaard en ook toegepast, toentertijd zelfs in theorie nog niet als geheel juist erkend werd. Thans hebben velen in den loop dier twaalf jaren de uitkomsten van Joustra's talrijke proefnemingen en gedegen onderzoekingen aan de practijk kunnen toetsen, waarbij zij tot de vertrouwenwekkende conclusie hebben kunnen komen, dat deze uitmuntende kenner van het bijenleven een betrouwbaar leidsman was op den lang niet gemakkelijken weg, die naar een eenigszins rendabele bijenteelt voert. In dit licht bezien, moet men er zich dus niet over verbazen, dat zijn handboek zoovele koopers vond.

Voor de toekomstige ontwikkeling van de bijenteelt in ons land mag deze herdruk als een hoopvol en verblijdend teeken worden beschouwd. Aan een nieuwe schare van bijenhouders wordt zoodoende immers wederom de gelegenheid geboden, om de best denkbare bedrijfstechniek aan te leeren en voor het vervolg te onderhouden. Ook thans zal weer een groote oplage het licht zien, berekend op een langen tijd. Dat die tijd, na verloop van luttele jaren reeds, opnieuw tekort genomen zal blijken te zijn, durf ik nu reeds met een gerust hart te voorspellen.

Men zou zich de vraag kunnen stellen, waaraan Joustra's bijenboek in hoofdzaak zijn succes dankt? Naar mijn meening voor alles aan het psychologisch inzicht van den auteur. Iemand van zijn capaciteit zou een veel ‘geleerder’ boek hebben kunnen schrijven. Maar of zijn geestesproduct dan nog een herdruk beleefd zou hebben, is een tweede vraag. De groote waarde van zijn werk ligt juist in den eenvoud en de bevattelijkheid, waarmede hij de op zich zelf zoo ingewikkelde leerstof weet te behandelen. Doordat de schrijver zich primair op den beginner instelt, bereikt hij dat deze den omgang met de bijen ook inderdaad leert. In een land als het onze, waarin de bijenteelt reeds zoolang op een hoogen trap van ontwikkeling staat, mag men vandaag feitelijk niet meer van pioniers spreken. Mannen als

[p. 7]

Joustra moet men beschouwen als de levende dragers eener Imkerstraditie, waarop ons vaderland reeds in vorige eeuwen met recht trots mocht zijn. Hun liefde voor een der oudste en interessantste beroepen ter wereld, verschaft ons de garantie, dat die schoone traditie zich ook in de toekomst nog tot in lengte van jaren zal weten voort te zetten. Zij zijn de cellenbouwers voor het nageslacht, dat later dankbaar de vruchten hunner nimmer verflauwende werkkracht en belangstelling zal mogen oogsten.

Men zal dus deze derde uitgave bezwaarlijk als een waagstuk kunnen aanmerken, wat echter niet wegneemt, dat men den schrijver een woord van groote erkentelijkheid niet mag onthouden, nu hij naast zijn omvangrijken werkkring als propagandist en strijder voor een betere bijenteelt, ook nog den noodigen tijd heeft willen besteden aan het persklaar maken van een nieuwen druk, die uiteraard tot op de nieuwste bijzonderheden is bijgewerkt. Moge dit populaire boek opnieuw den weg vinden naar de harten van allen, die in het bestudeeren van het zoo wonderbaarlijke en rijk geschakeerde leven der bijen hun grootste levensvoldoening vinden.

Gorinchem,

Mr. L.R.J ridder van Rappard.