De kroniek van Pieter Joossen Altijt Recht Hout

[p. 70]

De kroniek van Pieter Joossen Altijt Recht Hout, medegedeeld door Mr. R. Fruin

1602.

Tot Gods eere
En Zeelants geschiedenissen te vermeere.

Prologhe¹⁾

Eerwaerdighe ende goedgunstigse leser, alsoo hiervooren in dese ghedruckte cronicke gestelt is ende mencie gemaekt wert, hoedat voordien die van Zeelant noyt op zijn zelven cronicke heeft gehadt, ende dat duer de innondacie van landen ende steden, ten anderen oock duert afbranden van eenige steden, alsoo zy is sprekende insonder(heyt) van de heerlickste ende voornaemste stadt van Zeelant Middelburgh, die de outste jesten ende geschiedenisse daervan zijn verbrant, als het stadthuys met het Ouwestyne clooster met de halve stadt an de westzyde afbrande²⁾; ende binnen 200 jaren of weynich min³⁾, soo voorn vermelt wert, verbrande weder derdendeel van der stadt an de noortzyde met clooster van de Boogaerde ende de Abdie, daer de alderouste librarie doen ter tijt van Zeeland was; ten derden oock duerdien het landt klein was, weynich volck heeft connen uutbringen, nochtans, soo men in ander cronick wel vint, clouck oorloghsvolck geweest zijn, getrou voor heer ende lant, maer eenvoudich ende niet eergierich, soo datter ander, met haer⁴⁾ nabueren zijnde, haer boucken wel hebben verciert met haere daden ofte ongeschreven ende ongedruckt gelaten, ghelijc men noch in dese nieuwe Nederlandsche cronicken, nu uutgaende ende van dese onse beroerlijcke tyden sprekende, zien mach, hoe weynich dat zy van

1) Dit woord is met andere inkt bijgeschreven.

2) Zie Reijgersbergh cap. X.

3) 1492 October 22.

4) Het HS. herhaalt dit woord.

[p. 71]

Zeelant mencie maken, daer nochtans in al de eylande van Zeelant in beghin vant oorloge zeer is gevochten te lande ende te wateren geduerende den tijt van 4 jaeren, daer veel vroome feyten bedreven zijn, die wy met onsen ooghen hebben gesien ende met onsen ooren hebbe(n) gehoort, ende oock veel ghewelts ende moetwille, ghelijkck wy, God beter(t), al te wel weten, wat vruchten de oorloge medebringende is, daerom wy weten, dat het waer is, ende in de nieu cronicken niet vinden beschreven – zoo dochtet het mijn goet, deselve som hebbende noch in verscher memorie, te schriven voor mijn genuchte ende dat achter te laten voor degenen, die daer lust toe heeft te mogen lesen; sommige dach en datum vergeten maer doende mijn beste an noch ander geloofweerdige mannen¹⁾, dat tselve mede wel weten, om die te vragen om mijn noch in memorie te bringen. Ende dan bevinde(nde), dat de waerheyt is, dat ick niet en weet, dat laet ick een ander schriven; want hetghene dat ick schrive, is veel geschiet in mijn joncheyt ende gebuert, soodatter veel gebuert is, dat ick niet en weet, ende noch gebuert. Dus hiermede slutende mijn prologe ende willende niet seggende, dat hetghene, dat een andere soude gheschreven hebben, niet waer te zijn ofte ongeloovelijck, maer wel te gelooven, soot met de waerheyt ackordeert. Hiermede wert van mijn begheert,

Zijt ghij clercken
Ofte ongeleert,
Jonck ofte out,
In allen uwen werken
Altijt recht hout.

1) Het HS voegt hier in "wel weten".