Christelijck vermaeck

bestaende in verscheyden stichtelijcke rijmen en gesangen

[p. 234]

't Geldt vluchtigh. Deught bestendigh.

Toon: Madame de Chevreuse.

O Hoog verheven schatten,
Die van de roest en matten,
En dieven wordt berooft:
O slechte stof en schijven,
Die hier op d'aerd' moet blijven,
Hoe hoogh zijt ghy ghelooft!

[p. 235]

 

2 V rijckdom raeckt tot scherven,

 

V gelt moet al verderven,

 

Maer Deughde nimmermeer;

 

Als 't wereltsche vergaen // sal,

 

De Deughde blijven staen // sal

 

Geduerigh even seer.

 

3 De Deught sal euwigh groeyen,

 

De Deught sal altijdt bloeyen,

 

Dit is een Edel pant:

 

De Rijckdom moet beswijcken,

 

Se moet voor Deughde strijcken,

 

Verstuyven aen een kant.

 

4 Die hier niet rijck in Godt // is,

 

Maer meest op geldt versot // is,

 

Wat heeft hy? niet-met-al;

 

De rijckdom is gelegen

[p. 236]

 

In Godes milden zeghen,

 

Maer niet in't Geldts-ghetal.

 

5 't Gun vluchtigh is, is nietigh,

 

En nietigh is verdrietigh:

 

Maer Geldt is't bey ghelijck;

 

Vaeck wordt in korte stonden,

 

Een Rijcken arm ghevonden,

 

En weer een Armen rijck.

 

6 De Deught sal noyt vervallen,

 

Hoe seer de Spotters brallen,

 

Haer wesen altijdt blijft.

 

't Is prijslijck te vergaren,

 

't Is reden te bewaren

 

't Gun eeuwighlijck beklijft.

     Liever.