Christelijck vermaeck

bestaende in verscheyden stichtelijcke rijmen en gesangen

[p. I]

Voor-reden.

Hier is een Wacker onderscheydt,
Wanneermen't naerstigh overleydt:
Een woelder, schoon hy doet geen quaet,
Hy oeffent oock geen goede daet:
Een Deucht-verheuger oeffent goedt,
En vindt vernoegingh in't ghemoedt,
Sijn ziel is vol, de sin die werckt
Op yet, dat ziel en sinnen sterckt,
Daer een die sachjens henen streeft
Schier noyt een goedt gedacht en heeft,
Wel aen dan, die dit alles weet,
Waer in de tijdt dient best besteet,
De leeghe uyren van den dag,
Wanneerje rust van u beslach;
Een Liedt ghesonghen uyt'et hert
Maeckt dat de geest weer frisser wert,

[p. II]

 

Om weder even voor en naer

 

Te vallen aen 't handt-gebaer.

 

Indien dat u de sonde druckt,

 

En schier als uyt u sinnen ruckt,

 

Singht hier een Liedt, of leest een Dicht,

 

U ziele-pijn sal worden licht,

 

Indien ghy wesen wilt geleert,

 

Ghy vindt'er in dat ghy begeert,

 

De straf-zangh tegen sond' en quaet,

 

En al wat uyt den regel gaet:

 

En 't lacchen over 's menschs geswier,

 

Dat sulje even vinden hier.

 

De voysen van verscheyden aert

 

Zijn met de stoffen wel gepaert,

 

De maet-zangh is'er by ghevoeght,

 

Op dat een yder zy vernoeght;

[p. III]

 

De wijsjes ellic een bekent,

 

Die zijnder mee genoegh ontrent;

 

Indien't noch niet en is volschaeckt,

 

Gedenckt: Geen mensch en is volmaeckt.

     Liever.