Kort begryp des levens ende der deughden vande weerdighe Joanna van Randenraedt

[fol. t.o. π1r]

[fol. π2r]

Aen alle Gheestelijcke dochters.

ICk en can dit Cort Begrijp des Levens ende der Deughden vande VVeerdige Ioanna van Randenraedt niet bequaemelijcker op-draegen, als aende gene die met haer de selve maniere van leven verkoren hebben. VVant al is 't dat alle menschen, soo vveereltlijcke als Cloosterlijcke, uyt de stichtbaere ende deughtsaeme wercken, die in dit verhael voor-gestelt vvorden, menighvuldige vrucht konnen trecken: nochtans de Dochters, die beneffens Ioanna met belofte van Suyverheyt sich verplichten aen Godt, ende buyten de mueren des Cloosters het Geestelijck leven behertigen, konnen hier besonderlijck eenen spiegel ende voor-beeldt van haer Godtsdienstigheydt vinden. VVant gelijck sy de selve vveghen ingaen, die Ioanna betreden heeft: soo hebben sy oock meerdere gemeynschap met Ioanna, dan andere.

'T is vvelvvaer, dat dese maniere van leven, die inde Heylighe Kercke seer ver-

[fol. π2v]

scheydelijck, ende nochtans seer loffelijck, geplogen vvordt, geen sekere bepaelinghe van Geestelijcke oeffeninghen en behelst: midts dat sommighe van dese Dochters alleenlijck haer eygen saligheydt, sommige oock die vanden even-naesten beneerstigen, ende oock andersins van malkanderen verschillen, volgens de verscheydentheydt der instellingen, ende der bestierders haerder siele die sy verkiesen. Maer nochtans zijn sy hier in te samen versaemt, dat sy haeren hemelschen Bruydegom, die sy voor eenen aerdtschen verkoren hebben, eenpaerlijck soecken te behaeghen: ende diesvolghens trachten bestandighe deughden te versaemen, door de welcke sy hem alleenlijck konnen aenghenaem wesen. Ende gemerckt dat dese deughden, het eenigh verciersel van een oprecht Christelijck, Geestelijck, en Godt minnende leven, in dit verhael te vinden sijn: soo oordeele ick het selve seer voordeeligh, niet alleen aen de gene die onder de bestieringhe van onse Societeyt sich tot een maegdelijck ende deught-rijck leven begeven; maer

[fol. π3r]

oock aen alle andere, die diergelijcke leven omhelsen.

Ick bekenne dat inde schriften der Oude Vaders, ende inde Levens der Heylighen, aende Maeghden die inde wereldt met belofte van suyverheyt sich verbinden aen Godt, geene voorsetsels van deughden ende van Heyligheyt en ontbreken: maer t'is eenen grooten prickel om onse traegheyt dies-aengaende te weeren, is't dat wy sien dat soo verheven voet-stappen van heylighe Maeghden, die eertijdts de Kercke Godts verciert hebben, in onse landen, ende in onse tijden, hedensdaeghs noch inghevolght worden. Hoe verre dat Ioanna door haere deugden dit gedaen heeft, laet ick VV. EE. vonnissen: niet anders wenschende, dan dat het lesen van desen Boeck aen vele Godt-vruchtige sielen magh dienstigh wesen, om Godt, ende zijn Heylige Moeder, meer te beminnen, ende vlijtigerte dienen.

Indien sommighe bevinden, dat sy de voet-stappen van Ioanna niet en konnen achter-haelen, sy en moeten daerom niet alles op-gheven, wanho-

[fol. π3v]

pende tot sulck een volmaecktheydt oyt te konnen gheraecken: want dese saecke heeft verscheyde trappen, ende een yder volstaet, werckende naer den heysch en mate der gratie, die Godt den Heere hem mede ghedeylt heeft, Ghelijck den H. Ignatius spreeckt. Den Evangelischen Koninck, die 't voorbeeldt vanden Hemelschen is, en prijst niet alleen den knecht die vijf, maer oock die niet meer als tvvee ponden, met het gheen hem vertroowt vvas, ghevvonnen had, door dese troostighe woorden, soo vvel tot den tweeden, als tot den eersten gesproken; Wel aen, goeden en ghetrouvven knecht; om dat ghy over luttel ghetrouvv zijt ghevveest, sal ick u over veel stellen; gaet inde blijdtschap uvvs Heeren. Matth. 25.