Korenbloemen

[p. 53]

Tegen 't dromen
Londen, 18 augustus 1671

'k Wou, dromen dromen was; en dat er nooit geen dromen
in mensen-hersenen aan 't gaan waren gekomen.
De nacht is voor de rust, de rust is voor de nacht,
en ik heb al mijn rust in onrust doorgebracht.
Slaap, zegt m', en dood is één. Wie dood wil zijn, moet sterven;
wie slaapt, moet zijn gedacht', wie dood is, 't leven derven.
'k Heb slapende gedacht, wat rijm noch reden heeft:
wat 's dat voor sterven? 'k heb mijzelve overleefd.