Briefwisseling. Deel 4: 1644-1649

3984. Aan prinses Amalia van Oranje. (H.A.)*

De vijand heeft toch het fort S.^t Marc weer bezet. - ‘L'on parle ores diversement du secours de M. de Lorraine. Il est vray qu'il y a de ses trouppes au païs, mais on adjouste, qu'elles refusent de servir, contre la parole donnée par leur seigneur. Qui est ainsi une belle grimace, que je pense qu'on verroit bientost esvanouïr, si nous venions à faire un effort, où l'enemi eust fort besoin de leur assistence. Trois regimens de ces gens là, logez aupres d'Anvers - cela s'appelle ne servir point - y font des outrages effroyables, jusques à pendre le païsan dans la cheminée, pour le forcer à donner de l'argent, ou par la flame, ou par la fumée. Le peuple y souhaitte haultement la venue du Prince d'Orange’.

Men meldt, dat bij het terugtrekken van den hertog van Orleans 500 of 600 man van den vijand de rivier overtrokken, om zijne achterhoede aan te vallen, maar verslagen werden door den heer de Gassion⁴⁾. Daarentegen heeft de vijand door eene batterij de Franschen zeer benadeeld. - Den 29^sten Mei is Rozes in Catalonië overgegeven; de gouverneur is er met de 800 man, die van de 2000 waren overgebleven, uitgetrokken. - Het huwelijkscontract van Mad.^le de Rohan met Chabot⁵⁾ is geteekend. - Alle karren zijn nog niet uit Bergen hier. Au camp à Selzaten, le 18^e Juin 1645.

4) Zie II, blz. 454.

5) Marguérite de Rohan († 1684), de eenige overgebleven dochter van Henri de Rohan (1579-1638) en van Marguérite de Béthune, was vroeger verloofd geweest met Bernard van Saksen-Weimar en daarna met den graaf de Soissons (vgl. II, blz. 185, 375); zij huwde in 1645, tegen den zin harer moeder, Henri de Chabot.