Briefwisseling. Deel 2: 1634-1639
(1913)–Constantijn Huygens–
Auteursrecht onbekend1527. P.C. HooftGa naar voetnoot5). (A.B.)Wie kan 't geduldt der penne vollooven, over 't afleggen van zulk een' reize t'eener toght? Oft den heuschen ijver haers meesters, die mij ten gevalle zooveel tijds uit den brandt der bezigheden gehaelt heeft? Uit haere aanmelding en de stukkenGa naar voetnoot6), hierbij t'huis keerende, heb ik het werk, waardigh voorwaer van lidt tot lidt verrekent te worden, ontrent zevenmaels zoo lang gerekt als 't eerste, dat ik Uwer Ed. Gestr. toezondGa naar voetnoot7). Ik wenscht' het afgemaelt met zoo rijzend' een' geest, als het gezight van de schilderije des graeven van ArondelGa naar voetnoot6) misschien ijemandt zouw inblaezen. Hadd' ik wat veel van gelijke stof, 't waer' om mij hoope te geven, dat de kijkers, zich daeraen vergaepende, weinigh aenstoots vinden zouden in de wanschaepenheit [van 't] maxel. Dit lapken denk ik Uwer Ed. Gestr. te vertoonenGa naar voetnoot8), opdat zij mij berichte, wat 'er aen te verhanselen stae, voor 't afschrijven. Want de pleiten dreighen mij haest eens derwaerts te daeghen; bij welke geleghenheit ik verzoeken moghte, wat 'er te putten waer uit
Die forsse borst tot hoogh bedrijf gebooren
- zoo luidt mijn' Hollandsche groet aen den PrinseGa naar voetnoot9) - graeve Henrik van den BerghGa naar voetnoot6). Maer dewijl de veirzen boven koomen, zoo hebbe'r U. Ed. Gestr. hier een koppel, dat uit het bespieghelen der daedt van Uwer Ed. Gestr. heere vader, z.g., gebooren is. Zekerst past men gemeenlijk de voorspooken op de geschiede dingen; ik zoo wislijk op de toekoomende, als op de gebeurde, 't geen hiernae volght, gespelt uit naemsverspelling: | |
[pagina 224]
| |
Hij, die met doen verheughd', en 't ijder heughen deedt,
Is Huighens aen uw naem, of Heughnis best besteedt?
Indien 'er nu wat lekkers vast is aen 't rijden in den zaedel eener eerlijke faeme, op de tonge der werelt, ik ontkenne niet, des eenighe bekooring te lijden -
neque enim mihi cornea fibra estGa naar voetnoot1) -
maer heb daertoe noit kans gezien, eer U. Ed. Gestr. geliefde mij te paerde te helpen. Die nae 't Spaewaeter van laet leven dorst, moet het uit die bron van Heughnis zuipen. Uit geschrompelde adren, als de mijne, leeken slechts drabbighe droppen, goedt om aerdwormen huns gelijk te fokken; ende zoo wij ons verstouten, de doorluchtighe luiden daermeê te besprengen, 't is uit enkele zucht van onze naemen met hunne vermaertheit te schepen, om voor een' korte wijle den doodt t'ontzeilen. Dies is 't zoo verre van ijets aen Uwe Ed. Gestr. te konnen leenen uit mijn' armoê, dat ik haer noch veel van 't haere onthoude; ende doet zij daerenboven zich zelve te kort, mij aenziende voor den grooten hoedemaeker, daer ik mij op dat ambacht luttel verstae, ende min op 't stofferen. Maer 't lust mij, my te vlaeijen met dezen Uwer Ed. Gestr. misslagh te wijten aen de gunste, die elk draeght tot hetgeen hem eighen is, om daeruit te besluiten t' mijner eere, dat U Ed. Gestr., Mijnheere, zich gewaerdight heeft te aenveirden den, over lang opgedraeghen aen haer, ende eeuwighen eighendom van ..... Uit Amsterdam, in Louwmaent 1637Ga naar voetnoot2). |
|