Briefwisseling. Deel 2: 1634-1639
(1913)–Constantijn Huygens–
Auteursrecht onbekend1270. Aan M. HortensiusGa naar voetnoot3). (K.A.)Grandi gaudio perculere, vir doctissime, qui in re dioptrica, nobilissima | |
[pagina 120]
| |
parte matheseos, serio te versari nunciavere, et jam omni scopulo superato eo provectum esse, ut polliceri tubum coeperis, quo ad intervallum justi milliarii vulgatae scripturae notas assecuturi simus, sollicitum de eo tantum, quo pacto tibi, re vulgatâ, honoris, operae et impensae ratio constare possit. Ad ista, postquam voluisti, sic me audi commodis tuis, laudique imprimis addictissimum, si probe tibi conscius es, praestare posse quantum spei nostrae ostentas. Primum diversis artificibus, etiam jurejurando obstrictis, poliendas lentes seorsim trade, et praeparato tuborum numero, quem expedire judicabis, interim tot Christiani orbis regibus, principibus, magnatibus - quod est facillimum - indicari cura, suum singulis tubum, talem, tali praetio, pro stipulatu, oblatum iri ad certam diem, ea conditione, ut cum pecunia exhibeatur singulorum diploma, quo et ipsi polliceantur, quamdiu in vivis fueris, neminem se artificem inventi participem facturos, et subditis gravi mulcta interdicant, ne casu in manus suas delatum ullo modo aggrediantur imitari. Tali cautione quis non videt, magna securitate correctum iri, quod ab inventore primo telescopij, Belga nostroGa naar voetnoot1), quam imprudentissime peccatum fuit, et quocumque res exciderit, praecipuam te laudem et lucellum luculentum tot aemulis - quos utique non evades - praerepturum? Ita equidem, consultus super negotio neutiquam arduo, respondendum censui. Tibi caetera curae sunto, qui, si beare me vis maxime, hominem sane ignarum, sed totius opticae ardentissimum amantem, obsecro te vero, ut, si fas est, aliquid mihi tam pulchrarum demonstrationum palam fiat, quibus inclusisse negotium omne diceris et, hyperbolâ denique, quam Gallus nosterGa naar voetnoot2), et parabolâ, quam alij adstruunt, exclusâ, soli circulo tribuere, quae tam nobilis inventi infinita, meo judicio, potestas et sequela est. Si huc aegre est ut adduci possis, jam pari sorte me cum vulgo habe, et quae propediem expectari a te prima rei experimenta jubeas, ardori meo denuncia. Quocumque loco sim, faxo inter terrae principes uni meâ operâ innotescas, quem si caeteris praetuleris, nunquam poenitebit. Vale, vir clarissime, et ad proposita, mox ut otium scribendi fuit, non illibens respondi paria, ubi integrum erit, facito. Panderae in castris, IV Cal. Novemb. (= 29 Oct.) CIƆIƆCXXXV. |
|