Briefwisseling. Deel 1: 1608-1634

549. P.C. Hooft²⁾. (A.B.)

Naedat ick U Ed. het geldt van den Giustinano gezonden had bij eenen van onze doodeeters alhier, die nogh niet wedergekeert is, quaemen mij U Ed. Italiaensche rijmen³⁾ ter handt, die door mij eenighen vrunden tot Amsterdam bij, ende van ons allen hoogh gezet zijn. Zulke perlen zijn quaedt nae te bootsen. Derhalven onderwind's mij niet. Doch ben, door de tooverwoorden van U Ed. schrijven, zoo verre beswooren, dat mij vervordert heb een Hollandse loodt nae U Ed. Latijnschen diamant te smeeden⁴⁾, dat, behalven zijn' doofheit, noch veele kladden heeft, die de zuiverheit van denzelven leelijk belieghen. Maer aen U Ed. staet het, deze hegmunt, voor brij verklaert, ter kroez en koolen tot smeltens toe te verwijzen. 'T geen datter bij gaet, zijnde maer een vonk van U Ed. toortse gevallen, zal zich wel vereert houden, zoo 't met een schoezool van U Ed. maer en magh uitgetreden worden. Ook is het wit van 't een en 't ander slechts geweest te bewijzen, dat een wenk van U Ed. min als een gebodt te achten onmogelijk is, Mijn Heer, voor ..... Van den Huize te Muiden, XX Oct. 1630.

2) Uitgegeven door Huydecoper, t.a.p., blz. 207; Van Vloten, t.a.p., II, blz. 125.

3) Nl. Vidde Laura il furfante, Pianse il braccio e la man Laura dolente, en Petrarcha latroni (vgl. Gedichten, II, blz. 221, 222).

4) Hooft vertaalde Huygens' gedicht Laura latroni Thomae Martinellio .... (vgl. Gedichten, II, blz. 219) als 'T loot van den diamant des Heeren Huighens, genaemt Laura latroni, Laura tot den Roover (vgl. Hooft's Gedichten, uitg. Stoett, I, blz. 298).