Briefwisseling. Deel 1: 1608-1634
(1911)–Constantijn Huygens–
Auteursrecht onbekend547. P.C. HooftGa naar voetnoot1). (A.B.)Wel weet het arme Muiden, dat het met den Haeghe op geen' eenen dagh te noemen is. Zoodat de Zuiderzee haere golven aen onze dijken wel spaeren magh, is 't haer te doen, om deez' moedelooze plaetze den moedt te doen zinken. Maer 't schijnt, dat lang opeen den mensche zijn zinnen kosten moet; zoo zit hem het toghten nae verandering in den aert. Ende heeft mij dickwijls een daeghelijx wonder gedacht, dat ons vermakelijker valt een beter aen een slechter te wisselen, als staedigh bij 't beste te blijven. Dat meer is, de lekkerste wijnen, de smakelijkste spijzen, de lieffelijkste lusten, en de zoetheidt zelf hebben de zaedtzaemheidt gereedst. Zoo zien wij de grooten menighmael een hoef voor 't hof kiezen, ontduikende alle pracht, allen omslagh van heerlijkheit, et fortunae suae moliGa naar voetnoot2). Op gelijke uitspanning wenschen wij U Ed. onzen gast. Indien de wegh daertoe te banen waer met haer eerst te verzoeken, wij hadden lichtlijk ons lijf nae zoo willigh een' arbeidt te zetten. Doch voor de lente zaller, nae schijn, niet af vallen. Maer zij komt hier zoo laet in 't landt, en doet haer intreê zoo tijtlijk in den Haegh, dat het gezelschap uwer Ed. ende 't genot van een dubbel voorjaer wel een' bekooring zijn moght, die wij quaelijk wederstaen zouden kunnen. Eenen GiustinanoGa naar voetnoot3) ....Ga naar voetnoot4) heeft men mij t' Antwerpen weeten op te loopen, ende is mijn gelt op geen' koopmanschap zoeter, als op die van deze soort. Dies heb hierbij de 10 gl. ende 't luttel datter over is, voor de moeite van den dienaer, die hem bestelt heeft, gepost. Uit den ConnestagioGa naar voetnoot5) zal mij pijnen het dienstighste te trekken, om zijn' steê in U Ed. boekerij niet te lang ledigh te laten. Gelukkighe Petrarcha, nae U Ed. zeggen; nae 't mijne mee, omdat hem op zijn tweede uitvaert zoo hoflijk een lijkstaetsy gebeurt, ende met de groote klok van U Ed. dicht beluijdt te werden. Moght d'edelhartighe koning, die zijn: En petit lieu compris vous pouvez voir, Ce que comprent beaucoup par renommée, etc. op 't graf van Laura schreefGa naar voetnoot6), opzien, ick leghd' hem toe, van Françhois premier Uwer Ed. second te werden, in 't bestooten van den babokGa naar voetnoot7), die zich aen zulk een' rozelaer heeft darren wrijven. Waer mijn' pen niet te plomp, hij kreegh ze tot de veeren toe in den huit. Maer de tijtel Laura Latroni lacht mij wonderlijken toe. Wat kon 'er meer klems hebben als die prosopopoeia? Ook hangt het heele stuk t zamen van manlijke invallen, door U Ed. dier vrouwe gegeven; van alle dewelke quae quibus anteferam? Ende dit noch uit eenen boezem geschudt, die met duizent bekommeringen gestopt is, recht tegens den reghel: Pectora nostra duas non admittentia curasGa naar voetnoot8). Die t' mijnen al te waer is, daer ick aen een zeer been zit, timmer te gelijk, ende buiten gewoonte met dingen van mijnen dienst gequelt ben. Maer, om oprechte bieght te doen, het | |
[pagina 300]
| |
oogh is mij soo bedorven door 't gezicht der kinderen van den geest Uwer Ed., dat het de misdraghten van den mijnen niet luchten magh. Ondertussen heb ick U Ed. groote dank te weeten voor dit bederf, als eenen knoop te meer, om haer te verbinden ..... Van den Huize te Muiden, 13 Oct. 1630. |
|