Briefwisseling. Deel 1: 1608-1634

108. Aan D. Heinsius. (K.A.)

Door ongesteldheid was ik verhinderd u eerder te schrijven en dank te zeggen voor de toezending van uw boek³⁾ en uw gedicht. Gij vraagt mijn oordeel; ik bewonder uw werk zeer. Hag., 8^o Id. (6) Jun. CIƆIƆCXXI.

Het bruiloftsdicht, door mij onlangs voor één mijner vrienden geschreven⁴⁾, voeg ik, op verzoek van mijn vader, hierbij.

‘Si quid porro otij superfuerit mirum in modum, cupio sententiam tuam intelligere de Francisci Verulamij Instauratione⁵⁾, quam tecum communicasse ni fallor illustrissimus Carletonius olim indicavit. Mihi autem in mentem vir ille subijt, quod ipso momento, quo hasce obsignaturus eram, ex Anglia nunciatur in carcerem regium - Turrim vocant - deductum iri die 28^o Maij stili veteris, qui fuit lunae ultimus⁶⁾. Monstrum hominis! quo quidam ego nihil in universa Britannia superbius, vanius, elatius vidisse memini, cum interim, quanto ingenio ac dortrina preditus sit, neminem ignorare vel scripta sinunt, quae quidem hactenus mihi visa⁷⁾. Nam de Instauratione tuo nunc ab ore pendeo et obnixe rogo per otium doceas, quo in praetio habere eam oporteat’.

3) Nl. De contemptu mortis, 1621.

4) Het Epithalamium Caesaris Calandrini ..... et Elisabethae Harderet (vgl. Gedichten, I, blz. 207), den 31^sten Mei geschreven.

5) De Instauratio Magna van den beroemden Fr. Bacon of Verulam (1561-1626) had in 1620 het licht gezien.

6) In 1621 is hij van zijne ambten ontzet, omdat hij zich had laten omkoopen.

7) Huygens, die Baco persoonlijk kende, velt hier hetzelfde oordeel over hem als later in de Autobiographie (blz. 112-116).