Repertorium van het rederijkersdrama 1500-ca. 1620. Herziene editie

2 24 Cephalus en Procris

Een scène-apart van de sinnekens Bedriechelijck Ghesicht, Vals Gehoor en Jalorsije opent het spel en licht ons in, dat Cephalus onlangs met Procris is getrouwd en dat dit de jaloezie van Aurora, met wie hij vroeger ging jagen, heeft opgewekt. Uit een gesprek tussen Procris en Cephalus, vergezeld van resp. Eerelijck Herte en Staetachtighe Moet, die als een soort van dienaren fungeren, blijkt dat Procris zich zorgen maakt over het op jacht gaan van haar man, maar dat hij, hoeveel hij van haar houdt, het plan niet wil opgeven. Tijdens de jacht ontmoet Cephalus Aurora, die hij voorzichtig aan het verstand probeert te brengen: ‘tvoecht quaelijck 2 vrouwen in een mans gratie’, maar zij trekt met dreigementen af. Direct daarop geeft hij gehoor aan de influisteringen van Jalorsije, die zijn vrouw bij hem verdacht maakt. Staetachtighe Moet verdwijnt terwijl Cephalus in vermomming zijn vrouw opzoekt en, constant door de sinnekens begeleid en met behulp van overdadige geschenken, geleidelijk haar tegenstand tegen zijn amoureuze avances overwint. Als hij zich dan als Cephalus bekend maakt, vlucht Procris om, zoals in een latere scene blijkt, door Diana onder haar hoede te worden genomen. De sinnekens hebben leedvermaak; volgens hen is het falen van Procris lang niet het enige geval in zijn soort. Cephalus ontmoet Procris als zij met Diana op jacht is en verzoent zich met haar; Procris overhandigt hem als geschenken van Diana een nooit falende pijl en jachthond. In een volgende scène deelt Cephalus aan Procris mee dat hij nu de geschenken van Diana eens gaat proberen; wanneer hij is vertrokken vertellen de sinnekens haar over een zekere Aura die Cephalus tijdens de rustpozen onder de jacht tot zich pleegt te roepen. Als Procris dan hoort dat Cephalus zich voorneemt de volgende morgen weer vroeg op jacht te gaan, volgt zij hem op zijn tocht, hoort hem tijdens het rusten om Aura roepen en wordt door Cephalus, die wild denkt voor te hebben, met Diana's pijl dodelijk verwond. Het misverstand kan nog worden opgehelderd: met ‘aura’ riep Cephalus slechts om een koeltje. Een scène-apart van de sinnekens, die trouwens ook buiten de scènes-apart voortdurend in de weer zijn geweest, sluit het spel af.