1 Y 1 De Moedere ende kindren Zebedeï
In het eerste deel van dit spel is de geschiedenis gedramatiseerd, die men vindt in Mattheus 20:20-28. De auteur heeft er behalve de sinnekensrol, inleidende gesprekken, eerst tussen Jacobus en Johannes en dan tussen deze twee en hun moeder aan toegevoegd, beide keren met opstokende opmerkingen van de sinnekens er tussendoor en door scènes-apart voorafgegaan. De reactie van de overige discipelen is samengevat in een claus van Murmuratie des Appostels. Het slot van het eerste deel is, afgezien van een satirisch bedoelde scène-apart van de sinnekens, een klacht-referein (zonder stok) van Christus. Van de twee andere scènes-apart van de sinnekens, voor en na het gesprek tussen de beide broers, geeft alleen de tweede een reactie op het gebeuren in de hoofdhandeling. De eerste, die tevens het spel opent, verschaft algemene informatie over hun karakter door middel van wederzijds beschuldigen en opscheppen. Het tweede gedeelte van het spel bestaat uit een dialoog tussen Warachtich Ghetughe en tScrifts Bemindere, waarin aan de laatstgenoemde het evangelieverhaal nog eens regel voor regel wordt uitgelegd, met aan het slot nog twee togen ter adstructie: van het goede (Salomo) en het slechte (een allegorisch uitgeruste figuur) gebed.