Pia desideria

(1624)–Herman Hugo– rechtenstatus

XXXI.	ADiuro vos, filiae Ierusalem si inueneritis Dilectum meum, vt nuncietis ei, quia amore langueo. Cant. 5.
XXXII.	Fulcite me floribus, stipate me malis, quia amore langueo. Cant. 2.
XXXIII.	Dilectus meus mihi & ego illi, qui pascitur inter lilia, donec aspiret dies & inclinentur vmbrae. Cant. 2.
XXXIV.	Ego dilecto meo, & ad me conuersio eius. Cant. 7.
XXXV.	Anima mea liquefacta est, vt dilectus locutus est. Cant. 5.
XXXVI.	Quid enim mihi est in Coelo, & àte quid volui super terram? Psal. 72.
XXXVII.	Heu mihi quia incolatus meus prolongatus est,

	habitaui cum habitantibus Cedar, multùm incola fuit anima mea! Psal. 119.
XXXVIII.	Infelix ego homo! quis me liberabit de corpore mortis huius? Rom. 7.
XXXIX.	Coarctor è duobus, desiderium habens dissolui & esse cum Christo. Philip. 1.
XXXX.	Educ de custodiâ animam meam, ad confitendum no mini tuo! Psal. 141.
XXXXI.	Quemadmodum desiderat ceruus ad fontes aquarum, it a desiderat anima mea ad te, Deus. Psal. 41.
XXXXII.	Quando veniam & apparebo ante faciem Dei? Psal. 41.
XXXXIII.	Quis dabit mihi pennas sicut columbae, & volabo, & requiescam? Psal. 54.
XXXXIV.	Quàm dilecta tabernacula tua, Domine virtutum; concupiscit & deficit anima mea, in atria Domini! Psal. 83.
XXXXV.	Fuge dilecte mi, & assimilare capreae, hinnuloq́ ceruorum, super montes aromatum. Cant. 8.

FINIS.