blaast het volledige koper de driedeelige tooverformule van den heksenmeester; de fagot stribbelt nog een keer tegen, de klarinet herinnert met spijt en bedeesd aan de pret en de rust lijkt weer gekeerd. Twee snelle maten van het volle orkest zetten een streep onder het geestig geval (H.M.V. D 1689).
La Peri (1911). Dit ballet verbeeldt een voorval uit het leven van Alexander den Groote, de Grieksche held die Perzië overwon en er een schier legendarische figuur werd, Iskender genaamd. Een oud Perzisch handschrift verhaalt het aldus. ‘Het geschiedde aan het einde van de dagen zijner jeugd, dat Iskender geheel Iran doortrok, zoekende naar de Bloem der Onsterfelijkheid, daar de wichelaars waarnamen, dat zijn ster verbleekte. De zon verbleef drie malen in haar twaalf woningen, doch hij vond haar niet, totdat hij kwam aan de uiteinden der aarde, waar zij vervloeit in zee en wolken. Aldaar, op de treden die voeren naar het verblijf van Ormuzd, sluimerde in haar gewaad van edelsteenen een Peri [een wonderlijk schoone fee, dienares van Ormuzd, godheid van het goede]. Een ster glinsterde boven haar gelaat, een luit leunde tegen haar borst, een bloem lichtte in haar hand. Het was een lotos van smaragd, schitterend als de zee onder de morgenzon. Iskender boog zich zonder gerucht over de Slaapster, hij ontnam haar de Bloem en zij ontwaakte niet. In zijn vingeren werd de Bloem eensklaps gelijk de middaghemel boven de wouden van Ghilan. Doch de Peri hief de oogleden, sloeg de palmen van haar handen tegen elkander en gaf een luide kreet. Want nu vermocht zij niet als voorheen op te stijgen tot het licht van Ormuzd. Iskender echter bewonderde