onderschatten positie van verwekker van de dopeling zou toebehoren. Hij zag Cernobbio's inwoners al in ontzag terugdeinzen.
Het was belangrijk dat hij zich daarvoor een passend kostuum zou laten aanmeten. En ook mocht het de jongen niet aan zilveren paplepels en een bijtring ontbreken, waarin de datum van de plechtigheid gegraveerd zou zijn. Leo had net in gedachten de doopjurk aangesneden welke hij wellicht aan zijn zuster zou kunnen ontfutselen - want was het niet zo dat moeder die aan haar gegeven had - toen hij bemerkte dat hij Van Zutphen gepasseerd was zonder deze te groeten. Het was niet te hopen dat Van Zutphen het zich aantrok.
‘Goedemorgen professor,’ zei zijn secretaresse en Leo had haar graag tot in de finesses verteld wat hem bezighield de laatste tijd. Hij had haar zogenaamde adviezen willen vragen en had, wie weet, samen met haar wat aankopen kunnen doen. Misschien een wieg of luiers of... Leo's hoofd liep om van de zorgen. Nee, de doopplechtigheid en alles daar omheen nam hem zo in beslag dat het misschien wel goed was dat de organisatie van een huwelijk hem bespaard was gebleven.
‘Dag Anke,’ zei Leo vriendelijk, ‘wat heb je voor me te doen vandaag?’
‘U bent een beetje laat professor, ze hebben al gebeld,’ en ze overhandigde Leo een mapje dat hem erg onbekend voorkwam. ‘Dat zijn de stukken.’
‘Had ik die moeten lezen?’ vroeg Leo bezorgd.
‘Nee hoor,’ lachte het meisje, ‘ze zijn alleen om mee te nemen.’
‘Waar moet ik heen?’ vroeg Leo ongelovig.
‘Naar de beleids- en adviescommissie.’
‘Oh,’ zei Leo en trachtte zich voor te stellen wat dat inhield. ‘Ik weet waarachtig niet waar dat over gaat,’ bekende Leo.
Auteursrechtelijk beschermd