[p. 343]origineel
| |
nemerland, geschildert, op welk laatste hy dus zeit:
Dees naakte kan een' Godt bekooren,
En 't godlyk gout haar hart en oog.
Hoe vlamtze op 't goud, dat van om hoog
Door 't kop'ren dak van 's Vaders tooren
Gedropen komt in haren schoot!
Wat mogen tog de blinde menschen
Zoo blind om schoone Kinders wenschen!
De schoonheid is in last en noot.
Wat sluit geen goude sleutel open?
De snoeplust vreest geen scherpe wagt,
Metale poort, nog diepe gragt.
Hy komt van boven ingeslopen,
Maar vint 'er niets dan verf en doek,
En zy een' schyn van roode schyven:
Zoo laat de Maagt den handel dryven,
Zoo valt de Konst een' Godt te kloek.
|
|