De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen (3 delen)
(1976)–Arnold Houbraken– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 288]
| |
vergankelykheid van 's menschen leven, en den onwissen wissen sterstyd. Men moet waarlyk zeggen van zulke geschilderde Beeltenissen te teekenen van de sterflykheid:
Elk is een Doods Herout, die zeit:
Gedenk ô mensch, dat eens uw luister,
Uw schoonheid, roem en heerlykheid,
Zal worden in het graf geleid,
En door een zark bedekt in 't duister.
Heeft het konstpenceel geldzakken tot barstens toe opgevult. Juweelen en andere waereldschatten verbeeld, de aandagt daar in spiegelende, en door de rede den aart dier zaken beschouwende, onderwyst het gemoed uit de gevolgen, dat
Die zig aan 't blinkent goud vergapen,
En zoeken hunne rust in 't gelt,
Steeds onrust vinden die hun kwelt:
Zoo wel in 't gretig zamenschrapen,
Als in 't bezitten van hun wensch;
Dog schoon het zelve nog genoegen
Nog rust, maar onrust baart na 't zwoegen,
'T blyft egter 't doelwit van den mensch.
Dus was 't voorhenen, en nog heden.
De Muntgod word steeds aangebeden.
'T is zeker, zeit Isidorus, dat de leerzame vonden van 't menschelyk vernuft ontspruiten uit goede opvoedinge, of uit natuurlyke gesteltheid. En daar een deugdzame geest het penceel geleid, is de verbeelding leerzaam. Hier in word ook LEONARD van ORLY geprezen, als mede een DAMMORI van LUIK welke door hun konstpenceel | |
[pagina 289]
| |
meest Emblematische Tafereelen, en zeedebeelden vertoonden, die een aandagtig gemoed tot deugd konden opwekken. |
|