Geld verdienen zal ik er nooit aan. Briefwisseling Ed. Hoornik en A.A.M. Stols, 1938-1954

[p. 372]

330 A.A.M. Stols aan Ed. Hoornik, 8 augustus 1947

8 Augustus 1947

Beste Eddy,

Bijgaand vod, Golfslag genaamd, werd mij toegezonden omdat er een ‘bespreking’ over Achterberg in staat. Doch ik stuur je dit stuk drukwerk met het oog op wat op blz 134/135 door een zekeren Adriaan de Roover (noemden wij de S.S.-lieden op z'n zachtst uitgedrukt ook niet rovers?) geschreven wordt over Mok.

Hier hebben wij te doen met een buitengewoon ergerlijk staaltje van nà-oorlogsch antisemitisme, en ik geloof, dat je er goed aan zult doen, dit in V.N. aan de kaak te stellen.

Je bent niet lang geleden in België geweest. Heb je daar ooit van de rovers van Golfslag gehoord? Ga vooral goed tegen deze schoften te keer!¹⁰⁷²

Met hartelijke groeten

je S.

1072 Bedoeld is Golfslag een maandblad dat verscheen bij uitgeverij Plateau in Antwerpen. Golfslag was een cultureel jongerenmaandblad, maar nam vooral werk op van auteurs met een Vlaams nationalistisch verleden. De redactie van dit tijdschrift bestond o.m. uit Manu Ruys, Adriaan de Roover en Ivo Michiels.
Stols doelde op de in de tweede jaargang van 1947 verschenen artikelen ‘Gerrit Achterberg’ (p. 116-119) en ‘Salvis Titulis door Mozes Mok’ (p. 134-135) allebei geschreven door de Vlaamse dichter en essayist Adriaan de Roover (pseud, van Felix Adriaan Arnold de Rooy, geb. 1923).
Op 16 augustus 1947 publiceerde Vrij Nederland een artikel waarin aandacht werd besteed aan Golfslag en het bewuste artikel over Maurits Mok: ‘Het in België verschijnende blad “Golfslag”, dat zich aandient als “Kultureel periodiek” (en waaraan een groot aantal jongere dichters en schrijvers meewerkt), ageert op een bijzonder typerende wijze tegen ieder, die van niet-Arische afstamming is. Een van de sterkste staaltjes daarvan vonden we in No. 3 der tweede jaargang, waarin een bundel van M. Mok besproken wordt. De bespreking opent aldus “Mozes Mok is een jood.” Afgezien van het feit, dat wij hier met naamsvervalsing te doen hebben (Moks voornaan is Maurits), is dit een aantekening die meer dan overbodig is. Maurits Mok is een Nederlandse dichter. Het sluk gaat verder: “De Noordnederlandse literatuur telt menig jood,” De heer Adriaan de Rover, redacteur van deze kulturele (let op de k) periodiek noemt dan nog een serie joodse schrijvers uit Nederland en vervolgt: “Het Hollandse klimaat schijnt voortreffelijk geschikt te zijn voor de afstammelingen van Sem. Welke omstandigheden deze acclimatisering in de hand werken, laten we hier buiten beschouwing. Wij houden ons bij de vaststelling, dat de Nederlandse auteurs van Joodse bloede uitsluitend boven de Moerdijk gedijen, zodanig zelfs, dat de voorzitter van de Nederlandse PEN-club de jood E. van Vriesland is.” Wij laten het aan onze lezers hierover verder te oordelen. Alleen: onze hoop, dat dergelijke uitlatingen, zij het dan ook ten koste van zes jaar geperfectioneerde oorlogsvoering, uitgebannen zouden zijn uit onze somenleving, blijkt steeds meer een ijdele hoop.’