Kracht in swakheit(1696)–Henrica van Hoolwerff– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Op de Zelve. Wat vergt ge my met uw beleefde pen, Dat ik uw Kunst in digtery erken; Dat ik uw volg, in 't droevig Worstelperk, Met dit gering, dogh efter Liefde werk, Schoon ik dit noyt, of selden heb gedaen, Ik liet geen dighten, sonder dighten, gaan. 'K Beken, hier siet uw Geestlyk oogh Door al de wolken na om hoogh Ver boven Lught, en Zon en Maan, Dit sienlyk Niet tot niet vergaen. [pagina 70] [p. 70] Een gaef van d'Opper-Majesteyt! Verbeeldende syn Heerlykheyt Die aen een worm, aen stof, aen kaf, Soo ongemeene Gaven gaf O Groot geluck voor deese Ziel, Die soo een Lot te beurte viel! Wat heeft 't my meenigmael gestight Uw net, en wel doorwroght Gedight, 't Geen my tot in het Herte raekt, En meer als eenigh ding vermaekt? Myn dunkt, ik hoor der Eng'len Galm, 't Zy in uw Zught, of Lied of Psalm, Verheerlykt zy dat Eeuwig Light, Dat sulke vlammen in ons stight, En soo een strael in ons verweckt, Die ons tot wederliefde trekt, Tot hy ons met sijn glans vercier. Heb dank, Vriendin, voor dit Papier Dat gy soo mildlyk mededeelt, En ons in 't oor en 't herte streelt, Juyght nu vry op uw leger-steê, Dat God uw die Genade deê, Dat gy in uw verdrucking roemt, En hem tot uw Verlosser noemt: Tot dat g', in 's Heemels hoogste trans, Sult Eeuwig pronken met syn glans. Petronella van Egeren. Vorige Volgende