Kracht in swakheit

Op de Verjaar Dag, Van Juffr. Clara Oosterland, Huys vrouw, van de H^r. J. Reelandt. Den 10. November, 1693.

HIer stond de Hemel Son, en heeft u toegelacht,
Toen G'eerst uyt 't duystere te voorschyn wierd gebracht,
Nu Jaaren driemaal thien, en noch eens drie verscheenen!
Zoo eyndigt onse Tijd, zoo gaan ons dagen heenen:

Wat is doch van 't Heel-Al? en wat de Wereld biedt?

Een haast voor-by gaand' ding, of wel een enkel Niet,

Geluckig die sijn hert van't Aardsch weet los te maken,
Egyptens schat versmaad, sich selve kan verzaken,

[p. 64]

 

Steroogend' op die Stad, die Fondamenten heeft,

 

Daar 't Goed bestendig is, d' Inwoonder eeuwig leeft:

 

God ley u derwaarts heen, tot Gy komt by de schaaren,

 

Daar vreugde-volheyt is, de Tyden niet Verjaaren:

 

Een noyt begrepen glants van Godes Throon afdaalt,

 

Die yder Hemeling op't alderschoonst bestraalt.