Inleiding.
OErato! die aenuwen Thamiras d' eerste minnedeunen voorzongt, en Sappho uwe liefdevaerzen ingaeft, geley ons nu in lustige gebouwen, daer uwe staetjufferen u wachten. Gy die een Venus onder de Muzen zijt, en Roozen in Mirten strengelt, open ons de binnekameren, daer de Hofjufferen zich ten dans bereyden, of in haer sierlijke bedkameren van liefde zuchten, en geley ons van daer, of in 't lommerich geboomt, of in de luchtige beemd; daer de Veldnimfjes, van u gevleugelt wichjen getroffen, het Bosch en 't Gebergt niet dan van liefdelietjes, doen wedergalmen. Wijs ons de Tuinen en Boomgaerden, waer uit gy uwen overvloetshooren vol plukt, wanneer gy met losse tuiten en ongekemt hair zoo vroeg in de weer zijt. En terwijl wy buiten zijn, zoo vertoon ons de weydende kudden, en Clio vervolgende, zoo zult gy met al wat in een Historie waer te nemen is, besluiten.