Gedichten. Deel 1
(1899)–P.C. Hooft– Auteursrecht onbekend
[pagina 307]
| |
Klaght van koning Henrik de Groote,
| |
[pagina 308]
| |
25[regelnummer]
Al wat 'er aengespannen, tegenGa naar voetnoot25)
Het recht van mijnen schepter, was,
Dat spronk aen scherven, bros als glas,
Oft swicht voor 't schittren van mijn' deeghen.
Maer deze slapt nu, en ontlaet,Ga naar voetnoot29)
30[regelnummer]
Door brandt, die my ter borst uyt slaet.
De punt en sneê, die wonder wrachten,
Door 't bloedigh spel van Mars, gesart,
Die aerden nu nae 't boghtigh hartGa naar voetnoot33)
Vermurwt in smijdighe gedachten.
35[regelnummer]
Omleggen gaet het stael, te week
Voortaen tot klem van kerv' oft steek.
Doch, kan men van die leelybloemen
Vermengt met roozen op uw' kóón,
En 't kruyvend goudt, waer by mijn' kroonGa naar voetnoot39)
40[regelnummer]
Is op geen' eenen dagh te noemen,
Niet worden, dan door 't yzer, heer;
Mijn' kling krijght haest haer' temper weêr.Ga naar voetnoot42)
Zoo d' opslagh van die flonkerstarren,Ga naar voetnoot43)
Zoo 't kleynoodt van doorschijnigh smalt,Ga naar voetnoot44)
45[regelnummer]
Daer 't geurigh mondelijn meê bralt,
Niet zyn te naeken, dan door warren;Ga naar voetnoot46)
Laet wanken waepenen; en bromGa naar voetnoot47)
Dan, onder 't schut, trompet en trom.Ga naar voetnoot48)
De selfste vlam, die nu doet zijghen,
50[regelnummer]
En, door de kracht der hitte, smelt
Het swaerdt, van mijnen duym, beknelt,
Zal tot zijn' steevigheidt ghedijghen:Ga naar voetnoot52)
Tien jaeren oorloghs, in een ujr,
Zal voeren uyt het minnevujr.Ga naar voetnoot54)
55[regelnummer]
Doch zoud' het my niet meer verveelen,
Indien 't my met den tijdt ontschoot,Ga naar voetnoot56)
Dan 't vechten om Heleen verdroot
Aen twee van 's werelds derdendeelen:Ga naar voetnoot58)
Dewijl een' dochter van Juppijn
60[regelnummer]
Geen' hoogher prijs, dan ghy, kon zijn.
|
|