Gedichten. Deel 1

Klaghte der Prinsesse van Oranjen,
Over 't oorloogh voor 's Hartoghenbosch.

Schoon Prinssenoogh gewoon te flonkren,⁺

Met zuyver' hemelvlam, kan ook

De grimmigheidt, u dan verdonkren,

En smetten, met een' aerdschen rook?

Wat toght verleert die glinsterlichten⁵⁾

Hunn' zoeten swier?

Om liever brandt van Mars te stichten,

Dan Venus vier?

Zoo glooryzucht uw' zinnen prikkelt,

Voert, in Triomf, myn' slaverny.¹⁰⁾

Een krans van bloemen bly gespikkelt,¹¹⁾

(Geen Lauwergroen en heeft 'er by)¹²⁾

Zal ik u vlechten, heel doorwaessemt,

Op nieuwen vondt,¹⁴⁾

Met geur, myn handtjens aengeaessemt,

Van uwen mondt.

Op gouwde lelyen, en straelen,¹⁷⁾

Laet trotsen Fransch' en Spaensche króón.

Om daer een perrel af te haelen,

En streeft zoo niet, door duyzendt dóón.

'k Zal d' uw' al aerdigher doen blaken,

Van steê, tot steê,²²⁾

Met traentjens dauwend' op myn' kaken,

Uyt Minnewee.

+ Schoon Prinssenoogh. Volgens de uitgaaf der gedichten van 1636.

5) toght, hartstocht.

10) voer mij als uwe slavin voor uw' zegewagen uit; ga met mij den strijd aan, overwin mij en voer me als uw buit mede.

11) gespikkelt, bontgekleurd.

12) heeft 'er by, kan er bij halen.

14) vondt, wijze.

17) trotsen, trotsch zijn, zich verheffen.

22) van steê, tot steê, van plekje tot plekje, evenals die andere kronen met paarlen.

[p. 292]

25

Ik pooghde 't gloedtjen van myn' liefde

 

Misschien te koelen, voor een' stondt,

 

Kon nijptang 't flitsjen, dat my griefde,

 

Wat trekken, uyt de diepe wondt.

 

Maer 't schijnt geweêrhaekt, dit is 't mangel.²⁹⁾

30

Helas! myn hart

 

Voelt maklijk inwaerts gaen den angel;

 

Te rug, met smart.

 

 

 

Myn' zughjens, tedere ghetuyghen

 

Van d' ongeneezelijke quael,

35

Die plagh uw open oor te zuyghen.

 

Nu stoppen 't kooper, en metael.

 

Terwijl ghy breydelt d' oorloghskanssen,

 

Met wal en graf,

 

Trompet, en schut (Ach arme) schanssen³⁹⁾

40

Myn' klaghten af.

 

 

 

Indien 't u lust, Juppijn te spelen,⁴¹⁾

 

Zijn' vriendtlijkheên te volghen traght.

 

Zijn hooghste lof, in menschekeelen,

 

Nocht donder is, nocht blikzemjaght.

45

En beter, dat myn smijdigh smeeken⁴⁵⁾

 

Uw hart verfraey,⁴⁶⁾

 

Dan in gedruys, van slaen en steken,⁴⁷⁾

 

Het veldtgeschraey.

 

 

 

'k Hoor alle daeghs van versche dooden

50

Gevelt in hol, oft galery.⁵⁰⁾

 

Elk overlijdt aen eighe lóóden;⁵¹⁾

 

Maer aller koeghels moorden my.

 

Want ik my elkmaels voel bezeeren,

 

Als van een punt,

55

Die denk: op 't hoofdt met witte veeren,

 

Was dat gemunt.

 

 

 

Wat mooght ghy, die u niet en zoeken,

 

Bestooken, in hun voordeel, gaen.⁵⁸⁾

 

Zoo veel en is 't niet waerdt, de vloeken

60

Van heel Kastilj', op zich te laên.

 

Denkt liever, hoe Madril zoud' stoffen,⁶¹⁾

 

En zyn verquikt,

 

Vernam 't, van scherp te zyn getroffen

 

U. Ach! my schrikt.

29) mangel, gebrek.

39) schut, geschut.

41) Juppijn te spelen, Jupiter na te volgen.

45) smijdigh smeeken, zacht gevlei.

46) verfraey, verheuge.

47) in gedruys, onder het geweld door slaan en steken veroorzaakt.

50) galery, zie bl. 285. aant.

51) eighe lóóden, het lood dat hem doorschiet.

58) in hun voordeel, in wat zij bij u voór hebben, in hun gunstige positie.

61) Madril, Madrid; stoffen, snoeven.

[p. 293]

65

Maer is, om lief, om lijf, om leven,

 

Om kindt, om zoon van vaders naem,

 

Zoo veel, op veer nae, niet te geven,

 

Als om een' glooryrijke faem,

 

Zoo gunt my dat ik met u rijde,

70

Door koudt, door heet,

 

En voert my by 't rappier, op zijde,

 

Waer dat ghy treedt.