De briefwisseling van P.C. Hooft. Deel 3
(1979)–P.C. Hooft– Auteursrechtelijk beschermdDerde deel
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 342]
| |
1067 Aen den Hooghstgeleerden Heere, Gerardus Vossius.1Mijn' Heere,
2Van eenen raffelaer, die klap zonder slot ujtslaet, zejdt men, in onzeGa naar eind2 3 tael, dat hij hemelval kalt. 'T zelfste magh men mij naegeeven, inGa naar eind3 4 wiens hooft, de stof dezer vejrsen, heden, met de sneeuw, schijnt 5 van den hemel gevallen. Zeker, daerujt niet; dewijl 't mijGa naar eind5 6 nerghensnae zoo wel gelukt is U.E. geestelijke gedaente te treffen,Ga naar eind6 7 als den schilder de lichaemelijke. Dit is mij wel een verdriet: maerGa naar eind7 8 ik heb 'er tweederleij troost in. De eene is de spreuk, In magnis 9 voluisse sat est: In groote daên, Magh wil bestaen: d'andre, dat zielen,Ga naar eind9 10 verheeven als de uwe, meer op de deughdt des wils, dan des werks,Ga naar eind10 11 ooghen. Ende dit doet mij vertrouwen, dat de vermeetelhejt, 12 gepleeght in 't laeden van dus een pak op zoo zwakke schouders,Ga naar eind12 13 niet mindren zal de gunste, tot noch toe beweezen, 14Mijn' Heere, 15U.E. 16Onderdaensten dienaer, 17P.C. Hóóft. 16T'Amsterdam, den 13en van 17Grasmaent des jaers 1641. Op 't afbeeldt van den Hooghstgeleerden Heere,
Heere Gerardus Vossius.Ga naar eind18 20[regelnummer]
Een' inborst, blanker noch van deughdt,
Dan 't hooft van lokken, die 't besneeuwen,
Draeght deze Nestor. Griek, wat meught
Ghij veel, van 's uwen wijshejt, schreeuwen.Ga naar eind23
Leefd' hij der drie; den onzen heughtGa naar eind24
25[regelnummer]
Van meer dan een halfhondert eeuwen.Ga naar eind25
Hooft stuurt zijn vers bij het portret van Vossius. |
|