De briefwisseling van P.C. Hooft. Deel 2

Tweede deel

[p. 996]

Bijlage 810 Ad Lesbiam larva tectam ne sole aduratur.

Quid pice sericeâ formosam lactea frontem

Lesbia, nube nigrâ condis utramque facem?

Redde diem coelo et mihi, personatula: iniquum est

Ne pereas uno sole, perire duos.

29 Iul.

Detrahe personam capiti, praepostera formae
Consulis, ut ne sis, Lesbia, nigra, nigra es.

Eodem die.

Si faciem ne qua penetrabile sidus adurat

Velari crasso tegmine cauta studes;

Me miserum quae larva teget, cui frigida frontem

Ambusto duplici, Lesbia, sole feris?

30 Iul.

vertaling

Wat bergt g' in 't zijdene zwart, melkblank', uw voortreffelijk voorhoofd,

Lesbia', omwolkt ge met pik ogenpaars hemelse toorts?

Geef uw licht weer aan 't azuur en mij, zoetgemomde: 't waar onrecht,

Om niet te kwijnen van één zon, te doen wegkwijnen twee.

Weg! ruk dat mom van uw hoofd! averechts besteedt g'aan uw schoonheid
Zorgen: ge kleurt u om niet, Lesbia, zwart te zien, zwart.

Als te bedekken, dat niet soms doorbrekend zonlicht het schroeie,

Uw aanschijn in dicht hulsel behoedzaam ge streeft,

Wat floers, och arme! zal mij dan schutten, dien, koude! het voorhoofd

Rondomzengd met twee, Lesbia, zonnen ge steekt?

[p. 997]

N.B. Vraag: hoe kwam Hooft aan ‘Lijsbeth’ en Huygens aan ‘Lesbia’?. Hypothese: Toen Susanna's mus weggevlogen was (800), had dat tot versjes en tot associaties aan Catullus' Lesbia, die ook haar mus verloor, aanleiding gegeven. ‘Lijsbeth’ assoneerde met ‘Lesbia’ en ‘Lijsje’ werd in rijmpjes en verhaaltjes plagenderwijs wel gebruikt voor een niet al te kwiek meisje. Maar Susanna Bartolotti was, kwiek of niet, een deftig meisje: ‘Joffrouw Lijsbeth’. - Huygens volgde, toen er 14 dagen later weer op Susanna gedicht werd, het associatiespoor terug.

Overgen. uit W. III, 10, 11.