De briefwisseling van P.C. Hooft. Deel 2

Tweede deel

Regelnummers proza verbergen

[p. 839]

814 Aen Neeve Anthonis van Zurk t' Amsterdam.

1 Mijn' Heere ende gunstighe neef.

2 Slaeghen zoo swaer, schielijk, en dicht d'een' op den andren, als² 3 U.E. ende nicht U E. huisvrouw, getroffen hebben, waeren³ 4 maghtigh d'allerwildste vremden te doen suf staen van verbaesthejt⁴ 5 en mededooghen: Ik swijghe van vrunden, die zoo vast aen U.E.E. 6 door maeghschap, plicht, en geneghenheit verknocht zijn.

Nunc animis opus immensis, nunc pectore firmo.⁷

8 Ik en weete niet beters dan U.E. te wijzen tot haeren eighen⁸ 9 boezem, daer zij (mijns gevoelens) allen voorraedt van troost- 10 redenen vinden zal, die men ujt de artsenijwinkel der hejlzaemste 11 wijsheit zouw kunnen haelen. Onze zielen (U.E. geloove 't) zijn¹¹ 12 daer: ende konden de lichaemen ijetwes dienen, z'en zouden niet¹² 13 gemijdt werden. Maer mijn' huisvrouw heeft (als uwer E. bekent 14 magh zijn) voor dezen, in gelijke geleghenheit, eens van ont- 15 steltenis geen gering misquaem gekreghen, ende is althans te¹⁵ 16 schrikvalligher, mits wijlen mijn' dienstmaeght Aeltjen de Lange,¹⁶ 17 kortelinx een zusters dochterken, dat bij haer woonde, aen de 18 smettende ziekte verlooren heeft, ende jeghenwoordelijk ook aen¹⁸ 19 dezelve lejdt teffens met haeren man, waerover ik haer tot on- 20 bekommerde bewillighing in mijn verschijnen ter begraffenisse 21 aldaer, niet te beweghen zie: ten welken opmerke ik ook heb²¹ 22 moeten hier blijven, als men 't lijk van den jongen Gillon z.g.,²² 23 zoon mijner rechtzusterling, ter aerde besteedde. Voor mij, 24 anderszins; ik tracht ten minsten de spreuk te betrachten,²⁴

25 Summum nec metuas diem, nec optes:²⁵

26 weet ook, dat, Si benè spectes, ubique naufragium est, ende ben ujt²⁶ 27 den aerdt, luttel onderhaevigh aen die heftighe ontroernissen:²⁷ 28 godt zij gedankt, die U.E. (van de beschejdenheit derwelke ik ons²⁸ 29 vergiffenis dezer naelaetigheit beloove) ende nicht UE hujsvrouw 30 't zaelighste, dat hem alleen bekent is, verleene; ende ons 31 altzaemen 't zelfste, gelijk zijn' hooghste goedertierenheit op 't 32 vuirighste gebeden wort,

33 Mijn' Heer, van

34 Uwer E.

35 Ganschtoegeneghen,

36 dienstw^sten neeve

37 P C Hóóft.

36 Van den Hujze te Mujden,

37 10 Aug. 1636.

2 schielijk: onverwacht.

3 waeren: zouden zijn.

4 d' allerwildste vremden, vgl. wildvreemd; verbaesthejt: schrik.

7 Nunc etc.: Nu is vereist een moed, immens, nu een geestkracht, die palstaat. Vergilius, Aeneis 6, 261.

8 wijzen tot: verwijzen naar.

11 Onze zielen zijn daer: In de geest zijn wij bij u.

12 konden...wenden: als onze lichamen door hun tegenwoordigheid van dienst konden zijn, zouden zij niet ontzien worden (WNT mijden 703 8).

15 misquaem: ongesteldheid.

16 wijlen mijn' dienstmaeght: mijn vroegere dienstmeid.

18 smettende: besmettelijke, vgl. 728 e.v.

21 ten welken opmerke: om welke reden.

22 den jongen Gillon: Dr. Willem Gillon, overleden 31 juli 1636 aan de pest, zoon van Hooft's germain-nicht Jannetje Willemsdr. Hooft; zij is een dochter van een oom van vaderskant en dus eigenlijk een broederling, maar dit woord is volgens het WNT zeer zeldzaam (vgl. WNT recht (I) 506).

24 anderszins: overigens; ten minsten (bep. bij tracht); betrachten: ter harte nemen.

25 Summum etc.: D' uiterst' ure zij noch uw angst, noch wensdroom, Martialis 10, 47, 13.

26 Si bene etc.: Zo ge wel toeziet, is alom schipbreukellend (bron?).

27 onderhaevigh: onderhevig.

28 (wiens redelijkheid, naar ik vertrouw, ons onze afwezigheid vergeven zal).

[p. 840]

Rouwbeklag bij de dood van een kind van Anthoni Studler van Surck. Leonora's angst voor de pest is er de reden van, dat Hooft niet persoonlijk op de begrafenis komt. - Studler van Surck, ca. 1606-1666, H^r van Bergen, ridder, meesterknaap van Holland, hoogheemraad, raad van Alkmaar; woonde met zijn gezin omstr. 1636-1645 bij de weduwe van M. Overbeke te Leiden.

Vgl. 813.

Minuut. UBA II C 11.503. Afschr. KA CLXXIa^b 123.