Logo DBNL
De spelen van Gijsbrecht van Hogendorp (1932)

De spelen van Gijsbrecht van Hogendorp

(1932)–Gijsbrecht van Hogendorp–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

Delff, De Rapen-Bloem

 
Meest als 'tveelhoofdich dier het rasende gemeen/
 
Van buyten vyant wert onvredich aengestreden/
 
So blinckt het in het stael/ en iver is elck een
 
voor d'algemeenen noot/ voor Vryheyt en voor vreden
5
te storten ziel en bloet/ met zwaerden scherp van sneden
 
gewapent inde vuyst/ ten oorloch t'moedich gaet/
 
Als door natueren wet en menschelijcke Reden/
 
Daer selver toe geport/ altijt voor eygen baet/
 
Voor 't leven/ goet en bloet/ voor Kint en Vrou te vechten/
10
Eendrachtich soecken sy haers vyants macht te slechten/
 
Maer nau went sich van haer des vyants dreygend' wee/
 
Oft walgich vande rust inwende twist oprechten. 12
 
Dus baert onvrede vree, en vrede vveer onvree.
 
 
 
Doen tot de Meden schaed' vroom-moedich Griecken vocht/
15
Om van der Persen snood' het slaefsche jock te weren/
 
Door Eendracht/ liefd' en trou een yeder heylich socht/
 
Vol ijver in 't gemeen des anders scha te keeren/
 
So dat sy overvroom der Persen trots verneren/
 
En vesten met hun bloet een veyle vreed' in 't Landt:
20
Doch nau 'tgevaer was heen/ of twedrachts helsch verseren/
 
door hoochmoets nyde twist/ brocht al haer roem tot schandt.
 
So oock 'thovaerdich Room/ 'twelck ten hoogst opgedrongen/
 
Het geen der Borgers staet/ die in krijch hadt gedwongen/
 
Meest 's Werelts rijck en staet in vrede bloeyen dee:
25
Maer flucx door Borgers twist ist weer ten dael gesprongen.
 
Dus baert onvrede vree, en vrede weer onvree.
 
 
 
Alzo de vromen Mensch/ door 'sDuyvels plaech en strijt
 
bevochten/ hy niet sal noch sluymeren of vertragen/
 
Maer met geruste Ziel hy vredich sich verblijt/
30
In Satans idel doen en sijn onnutte plagen:
 
Maer desen schalcken vos nu ziend' d'uytwende slagen/
 
Voor hem niet nodich zijn/ hy souckt behender list/
 
Hy geeft hem lose vreed': maer laes! te zwack niet dragen
 
en kan den Mensch dees weeld'/ maer snodich flucx hy twist/
35
Met Godt en met sijn deucht. D'ondanckbaer Isralyten
 
nu van hun vrees ontbloot/ sy boos oproerich kryten
 
tegen Mosem/ die haer leyt door de rode Zee/
 
David/ Salomon in rust de deucht in stucken ryten.
 
Dus baert onvrede vree, en vrede weer onvree.
 
 
40
So oock verenicht Landt/ 'trechtvaerdich twisten vroom
 
tegen Spaengiens moetwil/ heeft u in een gedreven/
 
D'onvrede baert u vree/ en lost u vanden schroom/
 
Daer in u drygen trots vanden Maraen doet leven.
 
Den Hemel wast een lust/ en heeft u milt gegeven
45
d'heylzamen zegen zoet/ die maeckt u Landt verheucht/
 
Vol Rijckdom/ weeld' en pracht: maer ô! daer treet beneven
 
den hoochmoet uyt/ en trots/ die schenders vande vreucht
 
des twedrachts Zusters zijn/ die meest 'tgemeen bederven:
 
Siet toe wel salich Landt/ en laet geen Eendracht sterven.
50
Dempt/ dempt onvredes brandt/ hoewel die smoockt alree/
 
Wilt de waerheyt doch van dees regel niet verwerven. 51
 
Dus baert onvrede vree, onvrede vveer onvree.
 
 
 
Wy Rapen gheneucht.

Vorige Volgende