De vliegende Robert

[p. 10]

De geschiedenis van den wilden Karel.

Karel is een wreede snaak, -
Dieren plagen zijn vermaak, -
Katjes knijpt en martelt hij,
Honden laat hij nimmer vrij.
Laatst pakte hij een moedig paard,
Waarop een heer zat, bij den staart.

[p. 11]

 

 

Het groote paard, dat werd toen kwaad,

 

Ziet, hoe het beest naar acht'ren slaat; -

 

Hij raakte Karel op zijn scheen,

 

Die stortte neer, en brak zijn been.

[p. 12]

 

 

Daar schreeuwt nu Karel, ‘ach! en wee!’

 

Daar ligt hij op de canapé.

 

Hij kermt en jammert en hij schreit,

 

‘O wee mijn been, wat smart, wat spijt!’