Een nieuw aardig prentenboek als vervolg op het beroemde Hoogduitsche kinderwerk 'Der Struwwelpeter'
(ca. 1860-1870)–Heinrich Hoffmann–
[pagina t.o. 9]
| |
[pagina 9]
| |
Een snoeper en een bordenlik,
Dat was de kleine Frederik.
Als hij iets te snoepen vond
Ging het daad'lijk naar zijn mond.
In een potje, zoet en frisch,
Stond de melk een sop den disch.
Niemand was er in 't vertrek,
En daar kwam de likkebek,
Klom op 't bankje, nam den pot,
En ging likken als een zot.
Maar daar komt de meid. - O schrik!
‘Wacht!’ - roept zij, - ‘jon melkjelik!’
Frits kijkt angstig naar haar om,
En daar valt èn melk èn kom; -
't Druipt hem neêr langs wang en kleêren; -
Om zijn spijt nog te vermeêren
Komen kind'ren zonder tal,
Om te lagchen om 't geval.
‘Wat ben je wit, o Frederik,
Jou snoepert en jou melkjelik!
Je hemd vloeit langs je ligchaam neêr,
Jij lekkerbaard, jij witte heer,
Sliep uit, sliep uit, dien melkjedief,
Wat staat die witte kleur hem lief!’
|
|