Een aardig prentenboek met leerzame vertellingen

[p. 6]

De Geschiedenis van den wreeden Jan.

De wreede Jan, - de wreede Jan,
Dat was een regte dolleman. -
Ving hij een' vlieg, die slechte guit,
Dan trok hij haar de vleugels uit;
Zijn speelgoed sloeg hij kort en klein;
Geen' kat kon veilig bij hem zijn;
En hoort eens aan, hoe stout was Jan!
Hij sloeg zijn' lieve zus Marian.

[p. 7]

 

 

Bij zek're pomp stond eens een hond,

 

Die water slurpte met zijn' mond;

 

Daar kwam de wreede Jan wêer aan,

 

Om met zijn zweep Fidel te slaan.

 

Die arme hond, die jankte zeer;

 

Maar Jan, die sloeg hem telkens meer,

 

En schopte 't beest wel twintig keer.

 

Hap! -greep hij Jantjen's kleinen voet,

 

En beet er in tot op het bloed;

 

Jan gilde 't uit van pijn en schrik,

 

En schreide bêi zijn' oogen dik.

[p. 8]

 

 

Toen lag men Jan in 't bed ter nêer,

 

Zijn voet deed hem geweldig zeer;-

 

De dokter gaf hem, voor zijn' pijn,

 

Een' flesch vol bitt're medicijn.

 

 

Terwijl de slimme hond nu zag

 

Dat Jantje nog te slapen lag,

 

Zoo nam hij aanstonds flesch en taart,

 

En at en dronk regt naar den aard.