Voorwoord.
Wy bieden den minnaren van vlaemsche volkspoëzy een kransjen van dertig liederen aen, welke onlangs in Duitschland verschenen zyn, en waervan elk als een juweeltjen schittert. Zy zyn het werk van eenen geleerden hoogduitschen dichter: Hoffmann van Fallersleben. Wie eenigzins met onze oude letterkunde bekend is, zal het talent bewonderen van den man, die zoo diep in den geest onzer voorvaderen is doorgedrongen; iets bewyst meer dan alles dat wy daerover zouden kunnen zeggen: Bilderdyk wist ze van onze oude zangen niet te onderscheiden, en Willems zelf nam er twee in zyne Oude vlaemsche liederen van op.
Mogen onze dichters uit deze Loverkens leeren wat volkszang is, en ons publiek smaek leeren scheppen in onze oude poëzy!
Eenige woorden, die door iedereen niet ligt mogten worden verstaen, hebben my tusschen ( ) verklaerd.