Horae Belgicae

CXXXVI.
¶ Een oudt liedeken.

OCh liefde hoe geerne waer ic bi dier
Jn sulcker begherten
Als mi yet wert op aerden
Myn hopen is ic sie di schier
Jck spreke van dier.
Gheensins en mach lieuer werden
Och laghe ic inden arm van dier
Alle vruecht doet mi gheleyden
So balde als ic v dan weder sie
So wordet vergheten alle mijn scheyden
Och lief en sal ic niet bi v moghen zijn
Dat herte mijn
splijt in duysent stucken
Hoe mocht ic lijden grooter pijn
mijns liefs aenschijn
Hoe sal ic dat verdraghen
Jn sulcker acht wel duysentfout
Och vrouwe ghi zijt die waerde croon
Slape ic wake ick mijn herte is cranck
Schoon lief na v begheeren
Och lieuer ic uiet en ghewan
Herte moet ende sin.

[p. 205]

 

En laet van dijn liefde niet rouwen

 

Ghy weet dat ick dijn eyghen bin

 

Mijn keyserin

 

Jc make v mijnder trouwen.

 

Ghi zijt dye gena, mer die ic mene

 

Dier ic mijn trou hebbe gegeuen

 

Alleene, ende anders gheene

 

Ws ghelijc en leeft niet op aerden