Horae Belgicae

[p. 177]

CXVII.
¶ Een nyeu liedeken.

MEt eenen droeuen sanghe
ist dat ick v claghen moet
Dat ic dus bi bedwange
Moet laten dat liefste goet
Haer wesen is so soet
Van haer die mi trueren doet
Na haer moet ick verlanghen
Verteerende mijns herten bloet
Schoon lief wt charitaten
Ontsluyt dat herte dijn
Ende wilt compassie vaten
Des bitteren lijden myn
V amoreus aenschijn
Verblijt dat herte mijn
Al hebt ghi mi ghelaten
V dienaer wil ic zijn
Jck ben so dom van sinnen.
dat ic v met al mijnder macht
Moet eeren ende minnen
V ende al v gheslacht
Al ben ic ongeacht
Van v reyn vroulijc dracht
Daer ionste is van binnen.
die wortel hout haer cracht
Laet ons niet verscheyden.
Scoon lief waer ghi beuaert
Wi en houden tusscen ons beyden
Den amoruesen aert.
Want dicwils openbaer
ghi segt mi waer ghi beuaert
Dies wil v god geleyden.
die alle dinc bewaert
Wat dinge mach mi gebreken
Wat heb ic v misdaen

[p. 178]

 

dat ick dus ben versteken.

 

Van v reyn vroulijc graen

 

Rijck god waer sal ic gaen.

 

Oft hoe salt met mi staen.

 

Al wt mijn ooghen leken

 

So menighen heeten traen

6.

Adieu suyuer princesse

 

Adieu reyn violier

 

Adieu reyn acoleye

 

Adieu reyn eglentier

 

Adieu bemint rosier

 

Adieu reyn balsemier

 

Dit is mijn bien alleye

 

Adieu ic moet van hier

7.

Jnt slot van mijnen gedichte

 

So rade ic elcken persoon

 

dat hi zyn minne niet en stichte

 

Ghetroulijc sonder loon

 

Want venus kinder doen

 

Die comen gaerne int groen

 

Och lacen also lichte

 

Diende ick sonder loon