Horae Belgicae

[p. 174]

CXV.
¶ Van Keyser Maximiliaen

MEt luste willen wi singhen
Ende louen dat roomsche rijck
Van coninck Maximiliaen
Gheboren wt Oostenrijck
die edel coninck den edelen staet
Hoe dat hi zijnder vrouwen
Wt Britanien beschreuen hae
Die brieuen heeft si vernomen
die edel ioncfrou saert
Die met mi wil rijden
Die maket hem op die vaert
Jc moet rijden na dat duytsche lant
Tot minen edelen heere
Hi is mi onbekant
die bruyt sadt op met eeren
Si reedt na dat duytsche lant
Met suchten ende met beuen
Groot iammer quam daer van
Dat dede die coninc van vrancrijck
door zijn lant moeste si rijden
Die ioncfrou was duechdelijc
Doen reedt si een weynich voort
die coninc quam haer teghen ghegaen
Van tranen werden haer ooghen nat
Si wert seer ongedaen
Hi seyde god groete v ioncfrou teer
V eere wil ic behouden
den roomschen coninck te lee
Si sprack dat en wil god nemmermeer
Ghi hebt een ander wijf
Jc hebbe eenen coninc tot een heere
Gheboren wt Oostenrijck
Hi is edel ende daer toe fijn

[p. 175]

 

Ter eeren van hem willic draghen

 

Van goude een cranselijn

6.

Mijn wijf en was niet oudt genoech

 

Si en heeft maer neghen iaren

 

Si was mi teghen minen wil gegheuen

 

dat segge ic v voorwaer

 

Het was een ioncfrou op desen dach

 

Si was mi toe gheschreuen

 

Doen si inder wieghen lach

7.

Die paeus nam dat ghelt van mi

 

Hi scheyde mi van minen wiue.

 

Hi scheyde ons beyde te samen

 

Twee sielen ende eenen lijue

 

Mer dat sal costen so menighen man

 

die daerom sullen steruen

 

Luttel schulden hebben si daer van

8.

Si fchreyde nacht ende dach

 

Si screyde al om haer eer

 

Van tranen so werden haer oogen nat.

 

Si versuchte so lancx so meer

 

Si sprac dat en wil god nemmermeer

 

Jc sal mijn eere behouden

 

Den Roomschen coninck ter eer

9.

Die dit liedeken eerstwerf sanck

 

Dat waren drie ruyters fijn

 

Si hebbent so lichte gesongen.

 

Te Cuelen op den rijn

 

Si trocken al door des conincx lant

 

Om buyt so souden si gangen

 

Si en hadden ghelt noch pant