Logo DBNL
Horae Belgicae (1968)

Horae Belgicae

(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

LXXXIII.
¶ Vanden ouden Hillebrant.

1.
JCk wil te lande rijden
 
Sprack meester Hillebrant
 
Die mi den wech wil wijsen
 
Te Barnen in dat lant
 
Si zijn mi onbekent gheweest
 
So menighen langhen dach
 
Jn driendertich iaren
 
Vrou Groedele ick niet en sach
2.
Wildy te lande rijden
 
Sprack hertooch Abeloen
 
Ghi vinter op der mercken
 
Den ionghen helt is coen
 
Ghi vinter op der mercken
 
Den ionghen Hillebrant
 
Al quaemdi onder twaelfuen
 
Van hem wort ghi aengherandt
3.
Soude hi mi int aenranden
 
Met eenen euelen moet
 
Jc doorhouwe hem sinen schilt
 
Ten doet hem nemmermeer goet
 
Jck doorslae hem sinen schilt
 
Met eenen schermen slach
 
Dat hijt zijn vrou moeder
 
Een iaer wel claghen mach
4.
Dat en suldy niet doen
 
Sprac ioncheer Diederick.
 
Jc heb den iongen Hillebrant.
 
Met goeder herten lief
 
Ghi sult hem seere groeten
 
Al door den wille mijn
 
Ende dat hi v laet rijden
 
So lief als ic hem mach zijn
5.
Al metten seluen woorden
 
hi die groene gaerde op ran
 
Tot in des mercken pleyne
 
Hillebrant die oude man
 
Tot in dee mercken pleyne
 
daer hi den ionghen vant
 
Wat doet desen ouden grijse
 
hier in mijns vaders lant.
6.
Ghi voert een harnas louter
 
Al waerdi eens conincx kint.
 
Ghi maecte myn ionge herte
 
Met sienden ooghen blint
 
Ghi sout tsoheime blijuen.
 
Ende houden v ghemack
 
Met eenen huebscen geluyde.
 
Die oude loech ende sprack
7.
Soude ic tsoheime blijuen
 
Ende houden mijn ghemack
 
Van strijden ende van vechten.
 
Daer is mi af gesacht.
 
Van strijden ende van vechten
 
Al op mijn henenvaert
 
Dat seg ic v wel iongen helt.
 
daer wert af grijs myn baert
8.
Den baert sal ic v af rucken.
 
Ende daer toe seere slaen
 
So dat v roode bloet
 
Ouer v wanghen sal gaen.
 
V harnas ende uwen schilt
 
Moet ghi mi geuende zijn
 
Ende blijuen mijn geuangen
 
Behoet dat leuen mijn
9.
Mijn harnas ende schilt
 
Daer heb ic mi met geneert
 
Jc en was noyet mijn dage.
 
Van eenen man verueert
 
Si lieten daer haer woorden.
 
Si gingen daer met swaerden slaen
 
Wat si daer bedreuen
 
dat suldi wel verstaen
10.
Die ionge brocht den ouden.
 
Een so swaren slach
 
Mer dat hi van al zijn dagen
 
Nie so seer veruaert en was
 
Zijn paert spranc te rugge.
 
Wel twintich vademen wijt.
 
Den slach die ghi daer sloecht
 
heeft v geleert een wijf.
11.
Soude ic van vrouwen leeren
 
dat waer mi groote schande.
 
Jc heb noch ridders ende heeren
 
Binnen mijns vaders lande.
 
Jc heb noch ridders ende knechten
 
Al in mijns vaders hof
 
Wes ic niet gheleert en heb
 
Daer ouer leere ic noch.
12.
Het quam so dat den ouden
 
Liet neder sincken sinen schilt
 
So dat hi den iongen Hillebrant
 
Sijn swaert al onder ginck.
 
Hi nam hem in zijn middele.
 
Al daer hi smaelste was
 
Hi worp hem neder te rugghe
 
Al in dat groene gras
13.
So wie hem seluen aen den ketel wrijft.
 
Hi heeft gaerne vanden roet.
 
So hebt ghi gedaen ghi ionghe helt
 
Hier teghen dinen wederspoet
 
Spreect nv v biechte
 
V biechtuader wil ic zijn
 
dats bistu vanden woluen
 
Ghenesen moecht ghi zijn.
14.
Woluen dat zijn woluen
 
Si loopen door dat wout
 
Jc ben een ionghe deghen
 
Gheboren wt griecken stout
 
myn moeder hiet vrou goedele
 
Een hertoginne fijn.
 
Ende den ouden Hillebrant
 
dat is die vader mijn
15.
Hiet v moeder vrou goedele
 
Een hertoginne fijn
 
Was Hillebrant dijn vader
 
So bistu die sone mijn
 
Hi schoot op sinen helme
 
Hi custe hem aen linen mont
 
Nv danc ic god den heere
 
dat ic v sie gesont
16.
Och vader lieue vader
 
die wonden die ic v heb geslagen
 
Wil ic al mijn leuen lanc
 
Jn mijnder herten draghen.
 
Nv swijghet sone stille.
 
der wonden weet ic wel raet.
 
Wi willen van hier scheyden
 
God sterc ons op die vaert
17.
Nv neemt mi gheuanghen.
 
Alsmen eenen geuanghen doet.
 
Vraghen v die lieden
 
Wat man dat ghi daer voert
 
So suldi hen dan segghen.
 
This een die quaetste man
 
die oeyt op deser werelt
 
Van moeder lijf ghewan
18.
Het viel op eenen saterdach.
 
Ontrent der vespertijt
 
dat die ionghe Hillebrant
 
Die groene gaerde op reedt
 
Hi voerde op sinen helme
 
Van goude een cranselijn.
 
Ende neuen zijnder siden
 
den liefsten vader zijn
19.
Hi voerde hem geuanghen.
 
Al sonder arghelist
 
Hi sette hem bi zijnder moeder
 
Bouen haer aen haren disch.
 
Sone wel lieue sone
 
dat gheeft mi al te vry
 
Waerom ghi desen geuangen.
 
hier settet bouen mi.
20.
Moeder seyt hi moeder
 
die waerheit sal ic v saghen.
 
Aen geender groender heiden.
 
Had hi mi bi na verslaghen
 
Het is Hillebrant die oude.
 
die liefste vader mijn
 
Nv neemt hem in uwen armen
 
Ende heet hem willecom zijn
21.
Si nam hem in haren armen
 
Si custe hem aen sinen mont
 
Nv dancke ic god den heere
 
dat ick v sie ghesont
 
Wi willen van hier scheyden
 
Ende varen in ons lant
 
Te barnen binnen der steden
 
daer zijn wi wel becant

Vorige Volgende