Horae Belgicae

(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben– rechtenstatus


IV. Bruchstück. Wie Renout und Malaghijs gegen die Sarrazenen fochten und wie dieser todt blieb. des hadden die heidine groten toren. hi sloech meneghen heelt stout: so dede sijn neve Renout, 1410[regelnummer] hi wrochter onder grote moort; si twe sloegher vele doot. aldus vochten die helde coene van smorghens tote op die noene: des hadde Renout ere groot. 1415[regelnummer] twe soudane sloech hi daer doot
[pagina 87]
in den storem binden daghe: bedi si daden grote claghe die Turken entie Sarrasine bede openbare ende stillekine. 1420[regelnummer] mettien begonsten die Payiene utermaten sere te vliene. die kerstine en wisten wat doen dan vaste volghen diere vloen. si lieten daer dat siere brochten 1425[regelnummer] ende vele die den wijch becochten. die Sarrasine diere vloen voren, Malaghijs volghede na met sporen ende velder vele, ende ghenoech die Renout met sinen stave sloech. 1430[regelnummer] die kerstine volghenden achter die Sarrasine sonder lachter. Dus jaghesise dat si vernamen dat si te Nasareet quamen. daer vloen die Sarrasine in 1435[regelnummer] ende pensten om hare ghewin, dat segghic u al sonder waen. doe moesten die kerstine slaen vor Nasareet hare ghetelt ende logierden op dat velt 1440[regelnummer] ende bleven daer binder nachte ende daden grote schiltwachte. daer ne dorsten si bliven niet, wat so hem daer na gheschiet: te Jerusalem sullen si tiden 1445[regelnummer] sonder enich langher biden binder nacht al stillekine ende lieten daer die kerstine onthier dat si vernamen dat si te Jerusalem quamen. 1450[regelnummer] doe sloten si die porte vaste
[pagina 88]
jeghen die kerstine gaste ende sloeghen al die kerstine uoot, bi den here die mi gheboot! die si daer inne vonden 1455[regelnummer] binnen den selven stonden, waer so sire toe quamen. als onse liede dat vernamen, dat si gheruumt hadden die port, als ghi wel hebt ghehort, 1460[regelnummer] keerden si weder tAkers in ende ghinghen delen haer ghewin. Bindier quam hem niemare dat Jerusalem verloren ware entie kerstine, semmin leven! 1465[regelnummer] die binnen waren bleven alle waren doot ghesleghen. doe droefde daer menich deghen. als dle kerstine dat vernamen, deden si hare volc tesamen 1470[regelnummer] ende sochten raet vele houde an den stouten grave Renoude ende an Malaghijs den here. doe swoeren die kerstine sere ‘wi sullen alle verliesen tleven 1475[regelnummer] of si sullen ons wedergheven die stat ende ooc dat selve graf daer god onse here binnen lach.’ dit swoeren alle ghemenelike die kerstine arme ende rike, 1480[regelnummer] dat si sonder enich sparen te Jerusalem souden varen ende conkereren dat heileghe lant ende doen uter Torke hant, of al gader bliven doot 1485[regelnummer] bi den here die mi gheboot!
[pagina 89]
twi sullen si boden venden ende int lant van Surien senden te Triple ende te Antiochie mede telker stat van kerstinede, 1490[regelnummer] die daer over see waren, te segghene hoe si hadden ghevaren. dus boden si tehant heervaert over al dat lant: te Jerusalem sullen si varen 1495[regelnummer] sonder enich langher sparen, om te winne dat heileghe lant ende doen uter heidine hant. des waren die kerstine vro dat ghevallen was also. 1500[regelnummer] doe gheboden si hare herevaert te varene te Jerusalem waert. dus gheréden hem hastelike bede arme ende rike ende daden hem op die vaert 1505[regelnummer] ende voeren tehant derwaert. Dus sijn si van Akers verheven ende hebben, semmin leven! Jerusalem beleghen tehant met meneghen stouten wigant; 1510[regelnummer] des maect ons die storie wijs, daer was Renout ende Malaghijs. eer die van Surien mochten comen, hadden si grote scade ghenomen, want die Turken hadden grote were 1515[regelnummer] van binne op dat kerstine here, so dat der kerstine so vele bleven doot te dien spele ende vele meer hadden ghedaen, dat segghic u al sonder waen, 1520[regelnummer] des maket ons die storie wijs,
[pagina 90]
neware Renout ende Malaghijs: si daden daer so grote were dat si dat heidine here achterdaden ende dreven; 1525[regelnummer] so meneghen namen si dat leven van den heidine dat u ne can die wareit ghesegghen enich man. dus jaghesise binnen met groter pinen ende onminnen, 1530[regelnummer] ende als die Turken in die stat waren, vor waer segghic u dat, sloten si hare porte met crachte. Renout bleef legghende op die grachte ende Malaghijs die stoute here 1535[regelnummer] te wachtene of daer iemene mere ute Jerusalem comen soude. daer na quam, alst god woude, groot sorcors uut Surie, van Triple, van Armenie 1540[regelnummer] ende van Antiochie, des sijt vroet, dertich dusent helde goet. si brochten manghen ende pedrieren, slingren, tribuken van manieren, talpen, soghen ende catten: 1545[regelnummer] dat dede die Turken sere matten, bedi si rechten hare ghewerke jeghen den muur te werpene sterke. van Babylonien die soudaen hi dede rechten vele saen 1550[regelnummer] twe mangnele ende een pedriere te werpene jeghen de here schiere. dus gheréden si hem in beden siden mallijc jeghen andren side als te stridene ghemenelike. 1555[regelnummer] si worpen inwaert ghemenelike
[pagina 91]
meneghen overgroten steen, dat nes loghene gheen. ooc scoten si sere utewaert, dat segghic u bi miere vaert, 1560[regelnummer] menich quareel groot ende scarp. die een scoot, dander warp. dat assaut was harde groot: daer bleef menich kerstijn doot, die vor die stat te dien tide 1565[regelnummer] jeghen die Turke quam te stride. Int selve assaut was Malaghijs ende Renout die grave wijs. hem selven sullen si berechten, vor al dander vechten 1570[regelnummer] in dat vorvechten, god weet! dat wert Malaghise sint leet ende Renout waerlike dinc, want Malaghijs een wonde ontfinc bi den goeden sente Danele! 1575[regelnummer] daer met enen scarpen quarele, so dat Malaghijs, want ict las, nemmerme sint ghenas. hi was ghescoten op sijn borstbeen, dat hem ten scoudren dorscheen. 1580[regelnummer] so dat Malaghijs met allen van den orse moeste vallen op die erde te dier stede. te gode dedi sine ghebede ende bat ghenade omoedelike 1585[regelnummer] gode den here van hemelrike, dat hi sine siele moeste bewaren ende voeren metter inghel scaren. dat quareel was scarp ende groot, daer men den riddre mede scoot, 1590[regelnummer] so dat Malaghijs de wigant
[pagina 92]
sterven moeste altehant. doe claghede Malaghijs die here die sonden utermaten sere die hi an Caerl hadde ghedaen. 1595[regelnummer] omoedelike bat hi saen onsen here te dien stonden, dat hi hem vergave sine sonden ende ooc alle dandre met. doe weende Renout, bi miere wet! 1600[regelnummer] dor sinen oom; doe sprac hi saen ‘Renout, laet uw wenen staen ende bit gode tallen stonden dat hi mi vergheve mine sonden daer ic mede ben ghebonden sere.’ 1605[regelnummer] doe beval hine onsen here ende hietene groeten al sine vriende.

Vorige Volgende

IV. Bruchstück.