dat ghi mi gaeft een troostelijc woort,
certein, gheen ander boelken ic en name,
al soudt mi ooc aen mijn leven gaen.
helpt mi, Maria, minen druc verslaen!
ic hebbe verloren mijn beste pant.
adieu, schoon Janneken, tot op een wederkeren!
adieu! ic vare naet roomsche lant.
3.[regelnummer]
Dese niders tonghen gaen voor mijn oghen
ende achter minen rugghe stroyen si quaet;
si doen mijn jonghe jeucht verdroghen,
dat sal ooc aen mijn leven gaen,
het cost mijn herte so menighen traen
hier ende elders aen elken cant.
adieu, schoon Janneken, tot op een wederkeren!
adieu! ic vare naet roomsche lant.
4.[regelnummer]
Princerselijc lief, hoe moochdi mi vergheten?
ende ic was altijt so ghereet,
ende dat ghi mi dus wilt versteken,
dat valt mijn herteken al te wreet.
mijn lijf, mijn goet was voor u bereet,
want ic noit schoonder lief en vant.
adieu, schoon Janneken, tot op een wederkeren!
adieu! ic vare naet roomsche lant.
Antw. LB. 1544. Nr. 123. - Dr. 3, 6. fehlt - 2, 3. Ic en soude certeyn geen ander boelken kiesen - 3, 5. herteken.
¶ 2, 5. verslaen, stillen, besänftigen - 3, 6. elders, anderswo - aen elken cant, allenthalben - 4, 2. ghereet, bereitwillig, dienstfertig - 4, 3. versteken, verstoßen - 4, 4. het valt mi wreet, es fällt mir schwer.
Auteursrechtelijk beschermd