Onze sporthelden. Deel 2

[p. 131]

De korfbalpionier Stilico Hobeb Brandon

Stilico, Hobeb, Felix Brandon zag het daglicht op 29 juni 1907 te Paramaribo, Zijn ouders waren financieel niet sterk genoeg om Sticilo een hoge schoolopleiding te doen genieten.

Zijn basis-schoolopleiding reikte niet verder dan het lager onderwijs. Op zelfstandige leeftijd heeft hij deze basis door eigen studie weten op te voeren. In het ouderlijk huis werd hij streng en eerlijk opgevoed. Hij heeft vele prettige herinneringen aan zijn jeugd. Het grootste deel van deze tijd heeft hij mogen doorbrengen aan de Weidestraat no. 11 en 19. Zijn intieme jeugdvrienden waren Just Gouvernante, D. Hupsel nu wijlen, Armand en Willem van der Leeuv.

Oom Sticilo heeft in zijn jeugd en ook op latere leeftijd veel aan sport gedaan. Zijn lievelingsspel was voetbal, maar wegens gebrek aan de nodige kwaliteiten om deze tak van sport op hoogniveau te beoefenen, slaagde hij er niet in om een bijzondere hoogte te bereiken. Met korfballen ging het stukken beter. Hij bereikte ook de hoogste ladder, die hiermee in Suriname bereikt kon worden. Door gebrek aan buitenlandse kontakten op dit gebied werd deze sport slechts op nationaal niveau beoefend. In dit verband heeft de korfbalvereniging van Sticilo verschillende keren het S.K.B. kampioenschap behaald.

De alombekende Stilico Brandon heeft als mede oprichter van de S.K.B. baanbrekend werk verricht. In het jaar 1942 huwde hij Elsje Dragt, uit welk huwelijk liefst 7 kinderen zijn geboren.

Ongeveer 30 jaar geleden nam hij afscheid van de aktieve sport

[p. 132]

beoefening. In 1966 mocht hij het genoegen smaken om de eindronde van het voetbal W.K. dat in Engeland werd gehouden bij te wonen. Sindsdien is zijn belangstelling voor het Surinaams voetbal totaal gedaald. Zijn beroep als fietsenhersteller, waarmee hij zijn dagelijks brood verdiende, heeft hij op 42 jarige leeftijd laten schieten voor een baan als inkassoloper bij de Surinaamsche Bank.

Daar heeft hij tot zijn 65e jaar gediend. Wat niet verwaarloosd mag worden, is het feit dat Stilico ruim 50 jaren als vendumeester een aardig bijverdienste heeft gehad. Aan zijn diensttijd bij de Surinaamsche Bank heeft hij bijzondere prettige herinneringen. Een van de merkwaardigheden van deze periode is geweest dat zijn vroegere jeugdvriend met name Just Gouvernante als zijn baas fungeerde. Belangrijk is ook het feit dat zijn echtgenote hem onder al deze aangename en onaangename omstandigheden tenvolle bijstaat.

Tot nog toe heeft hij geen enkele waardering ondervonden van mensen die zich in latere jaren met de korfbalsport zijn gaan bemoeien. Zijn bijdrage als pionier van deze tak van sport is in de loop der jaren met het water van de rivier weggewassen.

Daar hij geen enkele bemoeienis meer heeft met de sport is hij totaal niet op de hoogte van wat er reilt en zeilt in deze richting. Hij heeft weinig waardering voor de hedendaagse sportlui. Zijn favorieten van vroeger zijn: Henk Bosni, de Noten, Elshot (Bolle), H. Mijnals, C. Graanoogst, W. Budel, Elliot en Hans Nahar. Hij denkt met trots terug aan een wedstrijd waarin hij samen met Hans Nahar was opgesteld. Stilico heeft jammer genoeg nog wat problemen op zijn oude dag. Zijn echtgenote is reeds 2 jaren bedlegerig, terwijl Sticilo zelf lichamelijk niet 100 procent meer is.

Dit alles is echter geen belemmering voor een goede eetlust. Zijn meest geliefde gerechten zijn: Bruine bonen, moksie alesie, pinda soep met pom. Naast voetbal en korfbal heeft Sticilo vroeger ook de biljartsport beoefend. Hij is nu 82 jaar oud en zegt: ‘Er is een tijd van komen en een tijd van gaan’.