Het verloren schaap

[p. 16]

Muziek in de keuken

Twee uur slaat de Westertoren,
als je luistert kan je horen
hoe Margreet de vaten wast
met de wollen vatenkwast.
Bekers en bordjes die baden gaan,
heffen een vrolijk liedje aan.

Potje pannetje,

lepeltje, kannetje,

potje, pannetje,

breek me niet!

[p. 17]

 

Buikje de melkkan is een snoever,

 

staat al schoon op de gootsteen-oever;

 

proestend en druipend, met luid geklater

 

komen de theekopjes boven water.

 

De suikerschep die wat langzaam is,

 

zwemt nog wat rond als een zilvervis.

 

 

 

Potje pannetje,

 

lepeltje, kannetje,

 

potje, pannetje,

 

breek me niet!

 

 

 

 

De eierdopjes staan op een rij;

 

ze wachten en denken: ‘Waar blijft ons ei?’

 

Heel behoedzaam droogt Margreet

 

Oma's kopje dat Sèvres heet.

 

En het laatste, glanzend-warm,

 

komen twee lepeltjes, arm in arm.

 

 

 

Potje, pannetje,

 

lepeltje, kannetje,

 

potje, pannetje

 

breek me niet!