Gedichten
(1981)–Willem van Hildegaersberch– Auteursrechtelijk beschermdGa naar margenoot+L. Van sempelen ghelove.Ga naar voetnoot1Men vindet simpel luden so leec
Ende int ghelove so weec,
Datsi houden in hoer verstaen,
Dat God is als een mensch ghedaen,
5[regelnummer]
Die lichaem van leden heeft
Als hi ons menschen gheeft.
Neen hi niet, die twaer vereest,
God is altemale een gheest,
Daer hemel ende aerde vol sijn mede;
10[regelnummer]
Nochtan en volt hi ghene stede;
Op een ure is hi over al,
In hemel, in zee, in berch, in dal
Sijn diepheit is sonder gront,
Sijn hoocheit en is nyemant cout;
15[regelnummer]
Sijn grootheit is onghemeten,
Ende nyemant en is die can volweten
Sijn maniere ende sijn wesen.
Die ghene die daer meest nae lesen,
Die dwalen vast weder ende wey,
20[regelnummer]
Als die blinde die slaet nae tey,
Dat hoerre gheen gheraken can.
Ende gheliken enen man
Ghinc die Goods zoen op eertrijck,
Die selve God was sekerlijck;
25[regelnummer]
Mar sine godlike ghedaenGa naar margenoot+
Die en schouwede men daer niet aen,
Mar sine godlijcke dade,
Die hi wrochte, vrouch ende spade,
Die sachmen dair al openbair.
30[regelnummer]
Men siet oec voerden ontaer
Broot des levens, sijt seker des,
Daer hi waerliken in es;
Mar sijn godheit in dien
Die blivet daer al onghesien.
35[regelnummer]
Thoochste wesen is die Godheit,
Entaer in is een drieheit,
Dats drie in één, ende één in drie.
Meerre wonder en sachmen nie
Onder des hoghen hemels troen,
40[regelnummer]
Dan in één wesen drie persoen,
Ende drie persoen in één God.
Nyemant en wese alsoe sodt,
Dat hi daer op yet langhe dure,
Om te weten Goods nature.
45[regelnummer]
Een mensche mach cume hem selven kinnen,
Hoe soude hi Gode dan versinnen?
Dusent sonnen, diemen siet,
En sijn alsoe schoen niet,
Noch oeck alle hemelrijc mede,
50[regelnummer]
Als God in sine moghenthede;
| |||||||||||||||||
[pagina 101]
| |||||||||||||||||
Wat dat hier is, groot ende smal,
Dat maecte God van niet al;
Ende dede hire off sijn hoede yet,
Tghinghe weder altemale te niet.
55[regelnummer]
Ende dat alle dese dinghen
Weder te niete ghinghen,
Enghelen ende menschen ghemien,
Enter niet en bleeff dan God allien,
Soe en soude sijn blyscap, sijn glori daer af
60[regelnummer]
Te minre wesen niet een caff.
Waenstu, sot mensche, dat hi
Na sijnre ghelike schiep di
In des vulen lichaems forme,
Dat eten sullen die worme?Ga naar margenoot+
65[regelnummer]
Neen hi niet, sekerlijc;
Wanttu biste van vuylen slijck,
Ende stinckende onreyn als die mis;
Entie pure Godheit is
Alsoe edel ende schone,
70[regelnummer]
Dat niet en leeft onder die throne,
Diere van enen haer toe docht,
Dat hire yet off spreken mocht.
Mer men ghelove sempelic,
Dat God, onse heer van hemelrijc,
75[regelnummer]
Is één God ende drie persoen,
Daer comtmen by ten hoghen loon.
|
|