Nieuwe liedekens (onder pseudoniem G. Hendrikssone)

[p. 77]

Kinderzang.

Wen ik schoone bloemen zie

uit der aarde spruiten,

en de blijde vogels hoor

tierelieren, fluiten,

'k val dan op mijn kniekens neêr
en ik dank den goeden Heer.

Zie ik zelfs het klein gediert

naarstig zwoegen, werken,

'k voele door dit wonder zicht

mijne vlijt versterken.

Moeder zegt ook, steeds zoo zoet,
't werken maakt de menschen goed.

Zie ik 's avonds in het ruim

sterkens heimlijk pinken,

'k denke, dit zijn engelkens,

die ginds zalig blinken,

die eens waren hier op aard
'kindjens, braaf en liefdewaard.

[p. 78]

 

k Denke, dit zijn engelkens

 

die hier moesten lijden,

 

en nu in den hemelglans

 

zweven, zich verblijden,

 

wijl hun vrolijk aangezicht

 

hulpzaam door het duister licht.

 

 

 

Rust ik dan in 't zachte bed,

 

'k murmel onder 't droomen:

 

God, laat in elk kinderhert.

 

milde liefde stroomen,

 

opdat 't rijke 't arme kind

 

als zijn broederken bemint.

 

 

 

Glinstert uit het kleurig oost

 

't zonnelicht mij tegen,

 

vloeit de goudgloed als de lucht

 

over heg en wegen,

 

'k spring uit 't bed en 'k zing mijn lied:

 

Heer, vergeet mijn droomen niet!