Liederen voor groote en kleine kinderen

(1879)–Emanuel Hiel– rechtenstatus



[pagina 93]
CIV. - Wilhelmus van Nassouwen. VERMOORD DEN 10^den JULI 1584. De Koning van Hispaniën Is op het bloed verdorst Des Prinsen van Oraniën, Den volksgeliefden vorst. Hij durft diens hoofd verpanden Met boozen overmoed, En wascht zoo zijne handen In diens onschuldig bloed. Wilhelmus van Nassouwen Werd wreed met lood doorboord, De kleine kindren rouwen Bij 't hooren van dien moord. Ach, bleef hij trouw gedenken Zijn dierbaar Neêrland zoet, Zoo moest hij daarvoor schenken Zijn edel hert en bloed. Voor Godes woord te streven, Getrouw en onversaagd, Daarom werd hij verdreven Uit have en land gejaagd; Maar bleef in bitter lijden, Standvastig van gemoed, De tirannij bestrijden. - Hij was van Duitschen bloed. Te Delft liet hij zijn leven Door Gerards giftig schot, En snikte bij het sneven: ‘Ontferm u mijner, God!
[pagina 94]
Bescherm mijne onderzaten In hunnen tegenspoed!....’ En toen stierf hij gelaten. - Hij was van Duitschen bloed. Wilhelmus van Nassouwen, De held des vaderlands! O kindren wij onthouën Den naam des vromen mans. En heeft zijn ziel verworven Des Heeren hoogste goed; Hij is voor ons gestorven. - Hij was van Duitschen bloed. Wilhelmus van Nassouwen! Wij zijn van Duitschen bloed, Op ons mag men ook bouwen Standvastig van gemoed. Wilhelmus van Nassouwen, Als hij, in wee en nood, Het vaderland vertrouwen, Getrouw tot in den dood! -